Column Bert Heikens augustus 2018

Troosteloos

De afgelopen weken had ik weer het genoegen rond te mogen rijden in Zuid-
Europa. Zoals bekend is het daar altijd heet, maar in Nederland was het nog heter
op dat moment, zo las ik op teletekst. Onderweg naar ons vakantieadres passeerden we allerlei ziekenhuizen. Wat me dan altijd opvalt is dat er vaak een soort troosteloosheid van
uitgaat. Deprimerende architectuur, oud en vaak van beton zonder dat men de
moeite heeft genomen om het er een beetje beter te laten uitzien. In Duitsland valt
me dat vaak al op en hoe zuidelijker je komt hoe erger het wordt. Apotheken zijn er
in overvloed in bijvoorbeeld Italië. Elk dorpje heeft zijn flikkerende groene kruizen
langs de weg. In de dorpsstraatjes af en toe een oud huis met een naambordje van
één of andere arts. Ook weinig uitnodigend. Het is alsof we een paar
decennia terug zijn in de gezondheidszorg vind ik altijd. Dan denk ik iedere keer maar weer hoe goed we het hier toch hebben in ons land. Met onze huisartspraktijken die er meestal goed uitzien van buiten (en van binnen), zeker bij nieuwbouw zoals er veel van is tegenwoordig. Maar ook de ziekenhuizen zien er een stuk vriendelijker uit. Alleen om die reden al denk ik dat we het zo slecht nog niet hebben hier met z’n allen en kunnen we blij zijn met onze gezondheidszorg. Misschien goed om af en toe nog even bij stil te staan.