Column Emile Koopmans, oktober 2018

Het Gras is Groen

In het buitengebied van Haren (zo heet dat, tot 1 januari) zijn twee pareltjes van architectuur verrezen. Om verliefd op te worden. Naast Herberg de Blankenhoeve is een bijzonder eigenwijze villa bijna klaar. Ik popel al om erover te schrijven. Ook de villa op deze foto, vlak onder Onnen, mag er zijn. Een gaaf voorbeeld van bescheidenheid.
Op deze plek, aan de Koelenbergsteeg, stond, in mijn herinnering, een vergelijkbaar boerderijtje. Het had de kap in dezelfde richting. Een aantal schuurtjes waren in de loop der tijd op het erf bijgebouwd, waardoor het geheel enigszins rommelig was geworden. Alles is gesloopt en in de nieuwe situatie maakt het bijgebouw onderdeel uit van de compositie. Beide volumes hebben qua materiaalgebruik hun eigen, bijpassende uitstraling. Een fraai rieten dak op de woning en eenvoudige golfplaten op het lagere bijgebouw. Het bijgebouw is overigens, dat toont deze foto helaas niet, losgehouden van het hoofdgebouw, met slechts een glazen verbinding op de begane grond. Dat voorkomt geknutsel in de aansluitingen. De diverse ramen in de rieten kap hebben dezelfde maat en ze zijn netjes samen in één band geplaatst. De rieten kap overspant een groter oppervlak dan de begane grond, waardoor er meer ruimte is op de verdieping. Met het voordeel dat er op deze wijze aan de zuidzijde een prettige veranda kon worden gemaakt, die het terras beschutting biedt tegen regen. En het overstek is daarnaast ook een mooie zonwering voor de grote glaspui. De positie van de veranda vereist natuurlijk wel, dat buitenmeubels e.d. zorgvuldig moeten worden gekozen, om verrommeling in het beeld te voorkomen. De gevels, kozijnen en houten delen, zijn volledig zwart. Als straks het riet z’n definitieve kleur krijgt is de harmonie compleet. Ook dat is bescheidenheid. Bovendien: het gras is groen, de lucht is blauw…..ik hou van jou.