Column Huub van ’t Hek (april 2023)

Waarom is de wethouder
geen penningmeester ?

De helft van de Nederlandse sportverenigingen staat op omvallen. Omdat de gemeentelijke wethouder de huren van sportvelden en sporthallen elk jaar opnieuw verhoogt. En ook omdat energieleveranciers prijzen vragen waar ieder weldenkend mens zich voor zou schamen. Voeg daarbij de afname van het benodigd aantal vrijwilligers binnen de vereniging en je weet hoe lang je nog bestaansrecht hebt. Hoe lang is het geleden dat een wethouder zorg had voor de geestelijke en lichamelijke gezondheid van de inwoners van zijn gemeente? Waarom is dat zorgbegrip uit het vocabulaire verdwenen? Waarom is de “zorg voor inwoners” vervangen door “het verdienen van geld voor de gemeente” ? Waarom gedragen overheden zich als bedrijven? Waarom zijn wethouders geen penningmeesters meer, maar noemen zij zichzelf CFO’s ? Wat is er gebeurd dat het zo mis kon gaan?

De rekening van TSH is binnen. De contributies zijn niet verhoogd. Omdat de entreeprijs tot de club zo laag mogelijk moet blijven. Voor de prijs van vorig jaar kun je ook dit jaar tennissen en squashen. Ondanks de absurde stijging van de OZB en de extreme bedragen voor energie. Hulde voor de penningmeester die het voortbestaan van de vereniging als prioriteit heeft. Dat heeft de wethouder zeker niet. In de Harense tijd was TSH een vereniging. Het tennispark en de tennishallen werden beschouwd als recreatiegronden. Fiscaal aangeslagen voor heel beperkte bedragen. In die tijd was de wethouder nog een penningmeester. De stad Groningen behandelt TSH als een onderneming. Dat is de eerste kardinale fout. Maar de volgende is veel erger. Voor de fiscale waarde van het tennispark en de tennishallen wordt de grond aangeslagen als bedrijfsgrond. Dat doet de Stad ook niet met de grond van het Stadspark of het Noorder Plantsoen. Omdat recreatiegrond geen bedrijfsgrond is. Er is dus één goede oplossing voor de toekomst van de sportverenigingen in Groningen: de penningmeester van TSH als wethouder.