Gesprek op het bankje met: Herman Riddering (64), oliebollenondernemer

De kraam staat er vanaf 1 oktober weer. Heb jij het beroep waar je als kind al van droomde? Antwoord: “Ik ben als kermiskind geboren, daar kies je niet voor. Maar als kind vond ik het kermisleven geweldig. In de schoolbanken droomde ik weg en zag de plaatsen waar de Cakewalk van mijn ouders werd opgebouwd. Ja, ik heb echt het beroep waar ik als kind letterlijk van droomde.”

Als je een miljoen zou winnen in de Staatsloterij, stop je dan met werken? Antwoord: “Dan sta ik op 1 oktober gewoon in mijn kraam.”

In welk ander land dan Nederland zou je wel willen wonen? Antwoord: “In Duitsland, in het plaatsje Waldkirch in het Zwarte Woud. Dat is het Mekka van de draaiorgelwereld. Er zijn draaiorgelevenementen en er staat een fabriek. De omgeving is ook prachtig.”

Ben jij ooit door iemand in elkaar geslagen? Antwoord: “Ja, één keer, lang geleden. Ik maakte in Oss een grapje tegen een kennis en noemde hem ‘armoedzaaier’. Hij lachte erom. Een week later kwam ik hem in Purmerend tegen en toen heeft ie me zeer onverwachts tegen de grond geslagen. Ik moest naar het ziekenhuis. Het bleek te gaan om wraak voor die grap…”

Hoe beschrijf jij je kinderjaren in één of twee zinnen? Antwoord: “Geen zorgen. Fantastische ouders. We werden niet verwend, maar ik heb toch het gevoel dat ik alles had wat mijn hartje begeerde.”

Is er volgens jou bewustzijn na de dood? Antwoord: “Ja. Ik hoop het wel. Een plaats waar je geliefden ziet die er niet meer zijn. Hoe het eruit ziet? In Garmerwolde heeft een kunstenaar in de toren de lift naar de hemel gebouwd. Zoiets is het, hoop ik.”

Stel: ik val nu om en blijf bewusteloos naast het bankje liggen. Wat doe je? Antwoord: “Pols voelen, ademhaling checken. Stabiele zijligging en 112 bellen. En dan…tsja, ik twijfel dan even denk ik, maar ik zou je toch gaan reanimeren.”

Welk liedje maakt jou blij? Antwoord: “Hör mein Lied, Violetta. Dat zit diep in me en ik kan er emotioneel van worden. Het zat al in het draaiorgel van mijn opa in 1929 en ik heb het gespeeld op de begrafenis van mijn vader. De draaiorgelman van Haren, Joris ten Have, weet dat ook en heeft het lied in zijn orgel gezet. Als ik met de kraam in Haren sta, begint hij iedere vrijdag zijn optreden met dat lied, speciaal voor mij. Is dat niet prachtig?”

Dank je Herman, tot ziens vanaf 1 oktober.

Foto: Door Yvonne Flikkema-Arents