De krant die je leest van A tot Z
Woensdag 12 februari, 2025
Deze post is bekeken 168 keer.

zondag 24 juni 2012

Nieuws:

Kooikamp Glimmen is een tussenstation voor velen

Door: Redactie

Het statige huis De Kooikamp in Glimmen (Rijksstraatweg) intrigeert. Een verleden als kindertehuis voor ‘moeilijk opvoedbare jongeren’ en in de oorlog nog even gevorderd door een bezettingsmacht om er officieren te huisvesten. De laatste veertig jaar is het huis eigendom van Jan van Splunder die hier vooral internationale gasten tijdelijk laat wonen.

Van Splunder: “Bijna veertig jaar wonen we hier met mensen, die uit ruim dertig verschillende landen kwamen. Zo nam gisteravond een jonge vrouw afscheid, want gaat weer terug naar Zuid-Duitsland, terwijl komende zaterdag een Amerikaanse jongeman terugkomt uit Berlijn, ongeveer gelijk met zijn jonge Duitse echtgenote die vanuit India terugkeert. Voor mijn kleinkinderen betekent dat weer leven in de brouwerij. Buitenlanders soms, het doet ze niks, merken het vreemde ervan niet eens. Ze voelen zich op De Kooikamp als een vis in het water. Kruipen bij iedereen op schoot. De laatste vijftien jaar is De Kooikamp minder een duiventil geworden, de bewoners werden honkvaster. We zijn in de moderne samenleving mee-geëvalueerd en mee-geïndividualiseerd. Maar we zijn geen geheimzinnig genootschap. Gewoon tussenstation voor mensen onderweg. Zodra ze vertrokken zijn wis ik ze uit mijn gedachten en moet soms navragen wie dat ook al weer waren. Zelf blijf ik altijd op mijn plek, het woord van Benedictus indachtig : stabilitas loci. Heb zelfs nooit in een vliegmachine gezeten. Ik hoop en vertrouw erop dat mijn zonen en schoondochters hier op deze winkel kunnen en willen blijven passen.” Van Splunder denkt dat wonen in de Kooikamp heilzaam is: “Actief wonen op De Kooikamp is bevorderlijk voor de vitaliteit van de bewoners en drukt daarmee de kosten van gezondheids- en ouderenzorg.”

 

Kooikamp

Gebouwd in 1894 als villa met koetshuis. Het overdekte terras werd een serre. In oorlog door Duitsers gevorders, na de bevrijding door Canadezen. In 1946 is het verbouwd tot een jongenshuis van stichting de Opbouw. Het koetshuis is deels verbouwd tot een grote instellingskeukenalwaar de heer F. Berends de scepter zwaaide. In 1952 is er een houten huis achter de Kooikamp gebouwd waar de directeur met zijn gezin woonde. In 1973 heeft de familie J. van Splunder de villa gekocht. Oorspronkelijk heeft men er met twee gezinnen gewoond. Daarna werd de Kooikamp een woongroep.

 

8 reacties

Jan Brugge zegt:

Geachte redactie,

Ik protesteer tegen het artikel in uw krant, “Het statige huis De Kooikamp in Glimmen (Rijksstraatweg) intrigeert. Een verleden als kindertehuis voor ‘moeilijk opvoedbare jongeren’ “

De schrijver heeft geen enkel besef hoe hij de toen nog kinderen in een hoek zet die niet klopt met de werkelijkheid. Het overgrote deel van de geplaatste kinderen kwamen uit een gebroken gezin, hetzij door echtscheiding of dat één van de partners is overleden. Verder waren er kinderen die uit een gezin werden gehaald vanwege de asociale toestanden waarin de kinderen verkeerden.

Dat bijna al deze kinderen het in het begin moeilijk hadden om zich aan te passen aan hoe er geleefd werd in de Kooikamp lijkt mij logisch.

Hoezo moeilijk opvoedbaar. Deze kinderen werden zeker niet in de Kooikamp geplaatst. Daar waren andere vaak gesloten tehuizen voor. Journalist zijn, heet onderzoek verrichten en dan pas publiceren.

Note redactie: U bent wellicht goed op de hoogte van de situatie. Uw nuance mag dus worden gezien als een goede aanvulling op het bericht. Uiteraard is het geenszins onze bedoeling om een stempel te zetten op kinderen van de Kooikamp. Overigens houdt de term ‘moeilijk opvoedbaar’ geen diskwalificatie in van de kinderen. Je kunt deze formulering ook zien vanuit de kant van de opvoeders, die om welke reden dan ook niet in staat zijn de kinderen op te voeden.

Roelof Botter zegt:

Ook ik protesteer tegen de opmerking van de schrijver over Huize Kooikamp een kinderhuis voor moeilijk opvoedbare jongeren.
Ik vindt dit niet op zijn plaats en zal menig bewoner zeer doen wat na deugdelijk onderzoek van de schrijver niet had gehoeven.
Heb uit nood na het overlijden van mijn moeder 5 jaar gewoond op de Kooikamp omdat vader met 3 kinderen bleef zitten en helaas de verantwoording niet aan kon.
Natuurlijk waren het niet allemaal lieverdjes,maar je zal door de omstandigheden maar uit het gezinsverband gerukt worden en geplaatst worden in een Kindertehuis.

En dan moet de Journalist niet zijn gelijk proberen te halen met de opmerking van deze formulering kun je ook zien vanuit de kant van de opvoeders.
Dit slaat nergens op als je de werkelijke achtergrond had onderzocht waarom deze jongeren in doorsnee hier geplaatst werden.

peter westerveld zegt:

Een beetje late reaktie van mijn kant, ik ben geboren op 11 juni 1940, samen met een broertje en zusje weggehaald bij mijn ouders i.v.m. verwaarlozing ect.
Via stichting de opbouw terecht gekomen bij pleegouders in oosterbeek samen met mijn twee jaar oudere broer.
In 1950, ik was toen 10 jaar en mijn broer twaalf weggehaald bij de pleegouders i.v.m. mishandeling.
Nieuwe bestemming huize de kooikamp te glimmen Van mijn tiende tot mijn vijftiende gewoond in een tehuis voor kinderen ,die door omstandigheden waaraan zij niets konden doen opgevangen werden.
Gelukkig waren er tehuizen zoals de kooikamp om ons op te vangen, ik wil niet zeggen dat het zaligmakend is om daar vijf jaar te wonen.
De kkoikamp was een open tehuis, je ging zelf naar school,sportvereniging en was heel vrij.Ik heb het best naar mijn zin gehad en werd een beetje kwaad op dat stukje in de krant over moeilijk opvoedbare kinderen,gelukkig reageerde de heren van brugge en botter en ik sluit mij bij hun aan ,geen kwaad woord van een oud bewoner van de kooikamp.
Peter Westerveld

W.Loos zegt:

Jammer dat de Journalist zijn werk niet goed gedaan heeft.Toevallig las ik dit artikel over de Kooikamp.Hoezo moeilijk opvoedbaar.Ik heb zelf 5 jaar op de Kooikamp gezeten (1967/1972).
Mijn ouders gingen scheiden en hadden zes kinderen.Dus moeder naar haar ouders en kinderen naar het kinderen tehuis.Jammer voor de Journalist maar dus niet moeilijk opvoedbaar.En je eigen artikel later goed praten, tja wat moet ik daar op zeggen.Wees een kerel en zeg dat je je werk niet goed gedaan hebt.
Willy Loos

bgpeters zegt:

de sfeer was naar omstandig redelijk heb er zelf gezeten jaar 1954 tot min jaar 4 maar wat ik mooi de vakantie naar de eiland en de kok Berends heb ik veel aan gehad en de mannen die de dingen regelde om te timmeren en dieren te kunnen houden te verzorgen want die hadden naar die huidige zede niet altijd makkelijk om dat te regelen maar dat het moeilijk was voor de beide kante was zeker ik had buiten heer Berends waren er drie broers die mij hebben geholpen om te kunnen over leven en ja we mochten zwemmen en de met trost kijk ik terug naar de leraar klassen 3.4.5.6 maar wel de oude hoofdonderwijzer dit is mijn verslag niet alles rozenschijn en azijn de duiven de konijnen en de hulp

klaas dijk zegt:

ik heb ook in de periode1960 daar gewoont boven genoemde mensen hebben gelijk je zat daar gedwongen uit spraak kinderrecher

Jan a Smilde zegt:

Ik ben er ook geweest 1956/57 mocht er graag zijn, ook de heer berends heb ik goed gekend. Had een leuke tijd heb er geen spijt van dat ik er gewoont heb. Heer Woldring was er derecteur weet ik nog, dan had je juf anneke en broeder bob. De groeten aan allen die er met mij zaten.

G j christ zegt:

Hallo allemaal ik jan Christ en mijn broer Piet Christ daar ook gezeten twee broers.zelf heb ik jan daar ongeveer 5 jaar gezeten mijn broer Piet is daar ongeveer drie jaar geweest berends en woldring de kok in de keuken gaf meestal wel extra eten.moest je wel helpen in de keuken.alles bij elkaar heb ik jantje. het wel naar mijn zin gehad.smorgens vroeg met de fiets naar de school in Groningen later gelukkig met de bus.verder gaat het goed met mij en broer Piet.
Iedereen nog het beste.en pas goed op jou zelf..in deze crisis.

Wilt u reageren?




Wij plaatsen alleen inhoudelijke reacties. Reacties met voornamelijk slogans en kreten worden niet gepubliceerd.