Column Bert Heikens, huisarts te Haren februari 2023

(verbaal) geweld

Recent las ik een column van een collega huisarts die zich opwond over een column in een bekend landelijk tijdschrift. En ik schrijf nu een column hierover. Omdat mij dit ook erg geraakt heeft en dat nog steeds doet. In dat betreffende tijdschrift werd geschreven over een moeder die met verbaal geweld en intimidatie verhaal ging halen bij haar huisarts en een doorverwijzing eiste voor haar kind. Deze huisarts had dit eerder niet nodig geacht, naar mijn idee ook op goede medische gronden. Door te dreigen met het door de spreekkamer smijten van spullen, ondersteund met veel verbaal machtsvertoon, heeft die moeder het uiteindelijk toch voor elkaar gekregen dat deze huisarts haar kind doorverwees. De dreigende moeder sprak er in deze column over alsof dit de gangbare methode is om je zin te krijgen. Anders luisteren die huisartsen blijkbaar niet meer. Zoiets. Alsof iedereen straks met veel verbaal vertoon en bedreigingen altijd het vermeende gelijk zou moeten gaan halen. Het neemt ook steeds grotere vormen aan. Dit is inmiddels voor steeds meer huisartsen een van de belangrijkste redenen om het vak te willen verlaten. Ook zelf ik heb nu helaas een aantal malen meegemaakt dat er iets soortgelijks is gebeurd. En ik kan u verzekeren dat dit veel met je doet. En niet alleen met mij, maar met mijn hele praktijkteam. Alleen al dreigen met geweld of stemverheffing kan ervoor zorgen dat je je op dat moment niet meer veilig voelt. En dan praat ik nog niet eens over het daadwerkelijk gebruiken van fysiek geweld, iets waar ik gelukkig (nog) geen ervaring mee heb en ook nooit hoop te krijgen. Ik hoop dat deze columnist en de redactie van dit tijdschrift zich goed realiseren dat dit nooit gewoon gevonden mag worden en dus ook niet als zodanig gepromoot moet worden. Nooit en onder geen enkele voorwaarde. Een verschil van mening mag er altijd zijn, maar laten we er dan vooral op een nette manier over praten met elkaar. Mijn ervaring is dat je er dan in de meeste gevallen heel goed uitkomt. Maar van hulpverleners blijf je te allen tijde af, zowel fysiek als verbaal.