Column Huub van ’t Hek februari 2023

Stem lokaal in het stemlokaal:
de Hortus is van ons allemaal

Huub van ’t Hek

De Hortus Haren is verkocht. Een bijna niet te vatten mededeling, omdat wij de gevolgen van de aankoop niet kennen. Blijft de weergaloze tuin een onderdeel van de groene long tussen Haren en de Stad? Of heeft de Stad iedereen in het ootje genomen en heel goedkope bouwgrond verworven? Wie het weet, mag het zeggen.

Henricus Munting had een droom: een Verenigde Naties van alles wat groeit en bloeit en altijd weer boeit aan de Rozenstraat in Groningen. Die particuliere droom is al in een vroeg stadium overgenomen door de Nederlandse overheid. De Provincie Groningen, de Staat der Nederlanden en de RUG hebben achtereenvolgens borg gestaan voor de instandhouding en de ontwikkeling van de inmiddels naar Haren verhuisde Hortus. Sinds kort is het de Stad Groningen die zich garant stelt voor de toekomst van de Hortus Haren. Er wordt nagedacht en er worden plannen gemaakt. In de geest van de neoliberalen Hayek en Friedman of opnieuw in de geest van Henricus Munting?

Waarom keren wij niet terug naar de oorsprong? Waarom wordt de Hortus niet opnieuw een educatief project voor alle opgroeiende kinderen in de gemeente Haren? Waarom zou de Hortus geen praktische leerschool kunnen zijn voor het leren omgaan met de mogelijkheden en onmogelijkheden van de circulaire economie? Waarom zou de Hortus niet kunnen worden omgetoverd tot één prachtige coöperatie, waarin het gaat om leren door doen? Kwekerij, tuinonderhoud, oogsten en verkoop van allerhande gewassen combineren met rekenen, taal, geschiedenis en aardrijkskunde? Wat te denken van een speelse keuken waarin de wereldkeuken en de wereldgerechten centraal staan? Het kan allemaal op dat kleine stukje grond aan de Kerklaan.

Laten wij het Groen Links liggen of gaan wij de nieuwe huizenwijk opnieuw Vermenigvuldigen Voor Delen? Sta mij toe de stem van Henricus Munting te volgen: de Hortus Haren als het grote voorbeeld van Sociale Participatie.