Liefdesroman in Haren

Het verhaal van Piet (90) en Tinnie (89) Huizeling uit Haren leest als een liefdesroman.

In 1951 bloeit er iets tussen het stel. Op het zandpaadje tussen Spijkerboor en Rijksstraatweg wordt hun eeuwige liefdesband gesmeed. Hij werkt als vuilnisophaler in Groningen (‘achterop de vrachtwagen, zwaar werk’) en zij werkt als strijkster bij Wasserij Bouwman in Haren. De huwelijksplechtigheid in het gemeentehuis (hoek Meerweg) loopt wat stroefjes. Piet: “We stonden voor de deur en de bode schrok, ze waren het vergeten. We hebben binnen gewacht totdat de trouwambtenaar kwam, haha.” Volgens Piet was er die dag geen receptie of trouwfeest, omdat daarvoor geen geld was. Het stel ging wegens woningnood de eerste jaren inwonen bij Tinnie’s ouders aan Spijkerboor, daarna op zichzelf en in 1973 verhuisden ze met hun gezin (twee kinderen) naar de Irisweg. Toen daar de nieuwe flat van Woonborg werd gebouwd hoefden ze alleen maar over te steken. Hun 70-jarig huwelijksfeest is 14 maart gevierd met bezoek van kinderen en kleinkinderen, het draaiorgel van Joris ten Have en een gezellig feestje in Sassenhein. Gevraagd naar het recept voor zo’n lang en gelukkig huwelijk heeft Piet een mooie wijsheid in petto: “Geven en nemen.”

Foto boven: Het draaiorgel van Joris ten Have verschijnt en zodra de muziek begin breekt de zon door.

1953