Gesprek op het bankje met: Patty van den Berg, huisarts

Gesprek op het bankje
Met Patty van den Berg (51), huisarts in Haren

foto: door Yvonne Flikkema-Arents

Hallo Patty, heb jij weleens gedacht dat je zelf een ernstige ziekte had?
Antwoord: “Nee, hoewel ik soms ook weleens iets voel wat me alert maakt. Dan doe ik iets wat ik voor mijn patiënten ook doe: onderzoeken wat er aan de hand kan zijn. Ik denk wel te begrijpen wat mensen doormaken als ze erg ziek zijn, hoor. Het woord ‘ontredderd’ komt in me op.”

Wat heeft de mensheid nodig om gelukkig te zijn?
Antwoord: “Liefde, zorgzaamheid. Oog voor elkaar. Mensen zijn geboren voor het hebben van connectie. Dan komen er endorfines vrij, die we ook wel ‘geluksstof’ noemen.”

Heb jij een passie die wij nog niet kennen? Kom ermee voor de draad!
Antwoord: “Honden, ik heb er vier. Ik hou van hun ongefilterde en onvoorwaardelijke trouw. Het contact met hen heb ik nodig, kijk, dat is alweer die behoefte aan connectie. Ik denk dat mijn honden het beste in mij naar boven halen. Ik hou minder afstand dan ik in mijn werk gewend ben.”

Heb je ooit een ander beroep overwogen?
Antwoord: “Tandarts, maar dat vond ik uiteindelijk niet breed genoeg. Huisarts is het mooiste beroep in de geneeskunde, want je bent altijd aan het onderzoeken en afwegen. Diagnostiek is moeilijk door veel onzekerheden. In de eerste lijn sta ik aan het front en moet beslissen wie naar een specialist moet en wie niet. En dan heb je ook te maken met kritische mensen. Ik vind dat prachtig werk.”

In welke situaties is een leugentje om bestwil toegestaan, vind jij?
Antwoord: “Bijna nooit. Ik zeg liever niets dan een leugentje om bestwil. Ik heb dat van huis uit meegekregen. Mijn eerlijkheid levert trouwens soms wel lastige situaties op, hoor. Je kunt er mensen soms mee raken.”

Is er muziek uit je jeugd, die je nog steeds te gek vindt?
Antwoord: “Dan denk ik aan pure muziek: Freddie Mercury, Michael Jackson en Whitney Houston. Die gaan in mijn auto af en toe heel hard aan na een moeilijke situatie, zoals een overlijden of een euthanasie. Dan kan ik door de muziek even ontladen.”

Onderschatten wij de emotie van een huisarts als die met euthanasie te maken heeft?
Antwoord: “Soms wel. Ik ben zeker niet tegen euthanasie, maar sommige mensen denken er nogal licht over, terwijl ik ook tijd nodig heb om naar zo’n beslissing toe te leven en alle procedures goed te doorlopen. Pas dan kan ik met overtuiging een euthanasie uitvoeren. Dat wordt niet altijd begrepen.”

Welk speelgoed uit jouw kindertijd vergeet je nooit?
Antwoord: “We hadden thuis een teckel en daar speelde ik altijd mee. Hij ging ook mee in mijn poppenwagen. Hem vergeet ik nooit.”