Gesprek op het bankje (deze maand met Sandra Kailola) mei 2025

Gesprek op het bankje bij de Dorpskerk
Met Sandra Kailola (59), maatschappelijk betrokken fysiotherapeut in Haren

Foto: Door Yvonne Flikkema-Arents

Hallo Sandra. Als grote machten de wereldvrede bedreigen, zijn wij als individu dan niet machteloos? Antwoord: “We voelen ons machteloos, maar zijn we dat ook? We kijken op tv naar de dodenherdenking: dit nooit weer. Op het andere net zien we het nieuws over Gaza en Oekraïne. Maar nee, we zijn niet machteloos als we blijven roepen, stemmen en elkaar dragen.”

Jij hebt een kleur en ik vraag me af of je daarvan weleens nadeel of voordeel hebt ondervonden. Antwoord: “Als ik bij iemand iets zou merken van weerstand, dan denk ik: dat is jouw probleem. Mijn kleur en afkomst zijn een gegeven, zoals een ander blond haar heeft of een bril draagt. In mijn eerste baan in Ulrum belde eens een vrouw: ‘Kan ik dat zwadde wichtje even spreken?’ Ik zei: ‘Daar spreekt u mee’, haha. Ik heb er nooit echt nadeel van ondervonden.”

Waar ben jij bang voor? Antwoord: “Ik word onzeker van de huidige situatie in de wereld. Verkeerde mensen aan de macht. We moeten blijven roepen dat er ook mensen zijn die anders denken. Wij zijn namelijk in de meerderheid.”

Wat moet iemand doen om jou zielsgelukkig te maken? Antwoord: “Mij de mogelijkheid geven om meer te reizen en de wereld te zien.”

In welke situatie vind jij geweld geoorloofd? Antwoord: “Daar kan ik duidelijk in zijn: nooit. Want in de kern lost geweld het onderliggende probleem niet op en roept nieuw geweld op.”

Welk gerecht vind jij overheerlijk? Antwoord: “Ooo, zo veel. Ik hou van koken. Een tip: kabeljauwfilet waar je openingen in snijdt en ansjovis in doet. Zout, beetje kruiden erbij. Heerlijk.”

Als jij voor Vladimir Putin een playlist op Spotify mocht aanmaken, welk liedje zou er dan zeker niet ontbreken? Antwoord: “Ik weet zo geen liedje, maar ik zou geen politiek nummer kiezen. Nee, ik zou een liedje kiezen dat gaat over inzicht in jezelf: wie ben ik nou werkelijk? Dat zou ik dan ook willen laten horen aan Netanyahu en Trump. Dat zijn denk ik heel onzekere mensen. Ik ken een gezegde: zelfvertrouwen is rustig en stil, onzekerheden zijn luid en met veel actie naar anderen. Rustig en stil is niet passief hoor, maar is breed oriënterend, relativerend en sociaal. Luid en lawaai: veel aandacht vragend en om zich heen slaand en handelend in eigen belang.”

Dank je Sandra, fijne dag!