Column Hein Bloemink, augustus 2023

Meningen

Ik ga hier betogen dat wij (het volk) allemaal een toontje lager moeten zingen, zodat de samenleving weer kan ademhalen. We hebben allemaal ons oordeel klaar, maar ik zou willen dat we dit oordeel eens wat minder van de daken zouden schreeuwen. De bestuurders van dit land worden er horendol van: zodra ze hardop nadenken over beleid, schallen er al meningen en veroordelingen door het rioolstelsel dat we social media noemen. Dankbaarheid zou op zijn plaats zijn, omdat deze hoge bomen bereid zijn wind te vangen. Maar het tegendeel is waar: de kettingzaag erin! Ik denk dat wij als volk onze democratie kapot maken door die eeuwige meningen. We spelen het democratische spel niet goed en niet eerlijk. Het gevolg van onze misdragingen is dat er minder goed beleid wordt gemaakt, dat dan weer aanleiding is voor bedreigingen. We halen het slechtste naar boven in de politiek, want in de Kamer wordt geen respect getoond, maar vooral cynisme. De kern van het probleem zijn echter niet de politici, maar wijzelf. Logisch dat kamerleden en ministers er de brui aan geven. Let op mijn woorden: er komen alleen maar minder goede bestuurders voor terug. Het volk krijgt de regering die ze verdient. Ik probeer deze visie te bewijzen aan de hand van een timmerman, die een schutting gaat plaatsen. Als hij tijdens het maken van de begroting al wordt aangevallen (‘hij is corrupt’) en als de bouwtekening al belachelijk wordt gemaakt (‘ontwerper is randdebiel’); als bij de eerste paal al honderd mensen schreeuwen dat het niet goed is (‘ben je blind?’) en dat het anders moet; als er aan zijn armen wordt gerukt en als hij wordt bespuugd, dan zal de schutting scheef staan en zal de timmerman ermee ophouden. Dit is wat wij doen. Is dat wat we willen? Het uitschreeuwen van je mening is misschien een recht, maar geen plicht. Dus…ssssst.