Bioloog Kees Boele over steenmarters ‘We moeten er gewoon mee leven’

2013 is het jaar van de steenmarter. Harenaar en bioloog Kees Boele vertelt over de steenmarters in het dorp. Hij noemt de marters slim, signaleert de overlast die ze kunnen geven en legt uit hoe we die met eenvoudige maatregelen kunnen voorkomen.

 

Door Gonneke Bonting 

 

“Ik zie regelmatig steenmarters in Haren”, zegt Kees Boele en haalt zijn schouders op. “Ik hoor van mensen dat ze hun auto daarom ’s nachts in de garage zetten. Want steenmarters zouden je auto ruïneren. Maar zoals je ziet, staat die van mij er nog steeds. Buiten en intact. Steenmarters zijn territoriaal. Zonder dreiging voelen ze niet de behoefte hun gebied af te bakenen. En een auto is echt niet hun lekkerste voedsel.”

Kees is bioloog. ‘Een geitenwollen sok’ noemt hij zichzelf. Hij studeerde af als botanicus, werkte in het onderwijs en bij de overheid en was onder meer vice-directeur van de Milieufederatie Groningen en hoofd educatieve dienst van de Hortus. Sinds twee en half jaar organiseert hij reizen en excursies, geeft natuurpresentaties en heeft een adviesbureau.

 

Stank

“Als je het interview wilt houden op de plek waar ik thuishoor, kunnen we beter de natuur ingaan”, zegt hij. “Maar steenmarters heb je ook hier in het dorp.” Hij maakt onderscheid tussen ‘vermeende’ en ‘werkelijke’ overlast die mensen ervaren van de knaagdiertjes.

“Marters zijn zo slim”, zegt hij glunderend. “Vergelijk een marter maar eens met een muis. Die laatste loopt altijd precies dezelfde route, wat er ook gebeurt. Maar een steenmarter past zich aan zodra er iets verandert. Is er veel verkeer, dan steekt hij liever een eind verderop over. Marters overleven in allerlei omstandigheden want ze zijn niet aan een bepaald milieu gebonden en eten alles. Echt gek zijn ze op eieren. Schoon zijn marters niet: ze poepen en piesen rustig in hun eigen nest en slepen graag met organisch materiaal, dat gaat rotten. Stankoverlast is één van de vormen van overlast die ze geven. Je bent niet blij als een steenmarter jouw zolder heeft uitgekozen om te gaan wonen. Dat kun je overigens voorkomen door kippengaas in de dakgoot aan te brengen.” Hij houdt zijn handen een halve meter uit elkaar. “Zo lang zijn ze ongeveer”, zegt hij, “Maar heel slank. Daardoor komen ze door een klein gaatje al binnen.”

 

Beschermd

Steen- en boommarters werden ooit veel geschoten om hun bont en veroorzaakte overlast, vertelt Kees. Toen ze bijna waren uitgeroeid, werden ze een beschermde diersoort en het resultaat van die maatregel is merkbaar. Ze komen weer steeds meer voor. Met alle voor- en nadelen. Reden voor de Zoogdiervereniging om 2013 uit te roepen tot het jaar van de steenmarter.

“De natuur zonder roofdieren bestaat niet”, zegt Kees. “Vervelend of niet, we moeten er gewoon mee leven. Ik heb een Japanse auto. Plastic platen zijn onder de motor bevestigd met tie ribs. Daarvan zijn er nu een paar los. Als ik dat niet repareer, loop ik de kans dat een steenmarter zich nestelt in mijn auto.”