Column Goede Raad, Ietje Jacobs-Setz fractievoorzitter VVD in de Groningse gemeenteraad (juni 2025)

De idioterie van de reclamebelasting (deel 2)

Vorige maand nam ik u mee naar de nieuwe belasting in onze gemeente, de reclamebelasting. De idioterie zat hem in 3 dingen (1) reclamebelasting komt te geode aan de algemene middelen; (2) alle uitingen zichtbaar van de openbare weg vallen er onder, ook namen van sportparken, scholen, kerken etc; (3)na een jaar geldt de belasting niet meer voor kerken, ziekenhuizen en scholen in basisscholen en middelbare scholen, wel voor sportverenigingen, MBOS’s, HBO’s en RUG.
Ik had u beloofd om u deze maand mee te nemen naar de allergrootste drogreden om de reclamebelasting in te voeren: het tegengaan van verrommeling in de openbare ruimte. Ik hoor u denken, welke verrommeling en wat wordt er bedoeld met openbare ruimte. Verrommeling is datgene wat het linkse stadsbestuur niet mooi vindt en de openbare ruimte is die ruimte die van iedereen is, het trottoir, de weg of bijvoorbeeld een park.

Maar als je dat als gemeentebestuur vindt dat er verrommeling is in de openbare ruimte dan ga je in gesprek met ondernemers en ondernemersverenigingen om een plan te maken om dit op te lossen. En gelukkig hebben we slimme ondernemersverenigingen, die hebben aangeboden aan het gemeentebestuur om een plan te maken om de -mogelijke- verrommeling tegen te gaan. En wat denkt u dat het gemeente bestuur zei? Goed idee, gaan we doen, maar eerst voeren we even de belasting in. Da kun je een hele bijzondere volgorde noemen of je noemt het idioot.
En dan het meest bijzondere: we belasten elke uiting (reclame of niet) ook op gevels en ramen met de verwijzing naar de verrommeling in de openbare ruimte. Maar als u stickers op het raam van je winkel hebt met de naam er op, je hebt een bord (van enige omvang) binnen op je vensterbank staan met contactgegevens en openingstijden, welke openbare ruimte is dan rommelig? Het is geen openbare ruimte. Het is uw eigen bedrijfspand, waar maandelijks je hypotheek of huur voor wordt betaald en toch vindt het Groningse gemeentebestuur een raam of een gevel openbare ruimte en mag de gemeentekas worden gespekt.

En dan hebben we het nog niet over de kosten van de invoering: van elke zichtbare uiting wordt een foto gemaakt en op basis daarvan wordt de hoogte van de reclamebelasting bepaald.
Dat noem ik de idioterie van de reclamebelasting.