Doopsgezinde kerk: Oefenruimte voor het leven

De Doopsgezinde kerk op de hoek van de Nieuwe Stationsweg en Middelhorsterweg valt niet op: geen ranke torenspits en geen gebrandschilderde ramen. Binnen ook geen pracht en praal, maar zestig stoelen in een halve maan rond een tafel met katheder. Alles straalt eenvoud uit en dat past wel bij de ideologie achter deze kerkgemeenschap.

Belonging
Carolien Cornelissen (60) is de kersverse predikant die binnen symbolisch genoeg nog even moet zoeken naar de juiste lichtknopjes en zorgvuldig omgaat met het gebruik van de verwarming. Eenmaal aan het woord weet zij mooi te duiden waarin de Doopsgezinde kerk zich onderscheidt van andere kerken. “We zijn een oefenruimte voor het leven”, zegt ze. “We lezen de Bijbel en we vertalen die verhalen zo mogelijk direct naar de praktijk. Dat begint al met de manier waarop de mensen een onderdeel zijn van onze groep. We laten elkaar vrij in opvattingen over het geloof. Ieder heeft zijn eigen beeld van God, waarom ook niet? In onze kerk gaat het om ‘believing en belonging’. Je hoort er echt bij, wie je ook bent en hoe je ook denkt.”

Plat
Vrij vertaald zou je de Doopsgezinde kerk een ‘platte organisatie’ kunnen noemen. De predikant is feitelijk gewoon één van de leden van de kerk en de beslissingen worden genomen door de ‘ledenvergadering’. Geen hiërarchie. Carolien: “Gods Koninkrijk staat altijd op gespannen voet met de wereld van nu en daarover moet je met elkaar gelijkwaardig kunnen praten. Wat ik bedoel met Gods Koninkrijk? Een samenleving van vrede en gerechtigheid, waar ieder tot diens recht komt, iets wat op aarde gestalte moet krijgen, waar we nu soms al iets van kunnen ervaren.” Carolien zegt dat de kerk kan worden gesymboliseerd als een driehoek: bij de hoeken staat God, de ander en ik. Dat staat voor het samenspel van de ongeveer 70 leden van deze kerk en God. Een no-nonsens kerk, zowel praten als doen. Misschien dat hierdoor deze kerk in Haren niet zo opvalt. Met de genoemde 70 leden is het dan ook een kleine gemeenschap, maar daardoor misschien ook hecht en eensgezind.

Geweld?
Tijdens de diensten op zondag ziet Carolien het vooral als haar opdracht om te vertellen over Gods Koninkrijk en om verhalen uit de Bijbel te bespreken. Daarbij zal zij altijd snel de link naar de wereld van nu leggen. “Als in een psalm staat ‘God, sla mijn vijand neer’ zou dit kunnen worden uitgelegd als gewelddadig”, zegt Carolien. “Maar ik zal liever op zoek gaan naar de reden achter deze vraag aan God en juist daarover moeten we het hebben.” Op dezelfde manier kijkt zij naar passages uit de Koran die ons in het Westen soms angst inboezemen: altijd blijven zoeken naar de boodschap achter die passages en ze niet letterlijk nemen, meent zij.

Carolien
De nieuwe predikant begon haar levensreis in de Rooms Katholieke kerk, studeerde theologie en ontwikkelde haar visie op geloof en samenleving die ze herkent in de Doopsgezinde kerk. Ze zegt: “Hier laat je je dopen als volwassene, wanneer je ook echt een onderdeel wilt zijn van de gemeenschap. Nooit als automatisme, altijd weloverwogen.”

Als we ten slotte willen weten hoe Carolien haar eigen plek op aarde ervaart, dan zegt ze: “Ik maak deel uit van iets groters: de Schepping van God. Ik geloof in de ketting van generaties waarin we het leven doorgeven. We moeten volhouden te doen wat we denken wat goed is, ook al kunnen we vaak het effect niet meten. Wat me in de Doopsgezinde kerk het meeste raakt is: je hoort erbij en je wordt geaccepteerd.”