Begraven in eigen tuin?

Cor Buist uit Noordlaren bewoont een uitgestrekt perceel aan de Beslotenveenseweg, nabij de golfclub. Het is zijn wens om daar te worden begraven als de tijd rijp is. De gemeente voelt er niets voor.Het Dagblad van het Noorden meldt dit vandaag. Buist zou reeds in 2004 zijn verzoek bij de gemeente hebben gedaan. Die moet toestemming geven, omdat wettelijk het niet is toegestaan. De gemeente zou niets voelen voor het plan, omdat er op de begraafplaats Harenerhof genoeg ruimte is, ook voor Buist. Binnenkort wordt de zaak besproken in de gemeenteraad.

ACHTERGROND

Het begraven op eigen grond kan eventueel wel, maar daarvoor zijn wettelijke richtlijnen, die luiden:
Begraven in eigen grond is onder voorwaarden toegestaan.
Het ministerie vindt het echter niet wenselijk dat overal begraafplekken kunnen ontstaan, ivm volksgezondheid en ivm het gebruik van ruimte.
Daarom is er door VROM een richtlijn vastgesteld.
Die richtlijn stelt dat het antwoord op zo’n aanvraag moet zijn: ‘Nee, tenzij …’. Er moet voor een ‘Ja’ dus aangetoond worden dat er sprake is van een heel bijzondere omstandigheid.
De gemeenteraad heeft deze richtlijn als beleid overgenomen.
De Raad moet nu op 30 januari besluiten of er hier sprake is van zo’n bijzondere situatie.
Als de Raad ‘Ja’ zegt, zal een bestemmingsplanwijziging moeten worden voorbereid voor het bedoelde plekje.
Daarop volgt het gebruikelijke proces gemeente – provincie – raad van state.

De Partij van de Arbeid in Haren had al enige tijd haar standpunt over deze zaak op de website staan. Dat luidt:

Bij ruimtelijke ordening moet je altijd erg goed kijken wat de consequentie is van een besluit. Als je toestaat dat mensen in hun eigen tuin een begraafplaats oprichten, mag je dat de buurman niet weigeren (precedentwerking).
In Haren, nu, is het verzoek van men. Buist nog heel bijzonder. Wij zien echter dat er in Nederland een andere rouwcultuur komt. Mensen hebben steeds meer behoefte om op een heel persoonlijke manier uiting te geven aan het proces van sterven en begraven.
Vervolgens moeten we antwoord geven op de vraag of er hier sprake is van een heel bijzondere situatie.
Onze afweging is:
– Haren heeft meerdere begraafplaatsen, van divers karakter en van heel goede kwaliteit esthetisch gezien;
– Haren is erg kleinschalig, een graf hoeft nooit ver weg te zijn;
– Het is woekeren met de ruimteverdeling in Haren, aanleg van eigen begraaflocatie(s) is qua ruimtebeslag niet wenselijk

We kunnen en willen niet oordelen over de omvang en diepte van de persoonlijke emoties van de aanvrager. De geuite wens is echter niet zo exclusief dat volgende aanvragen afgewezen zouden kunnen worden – dus wel precedentwerking.
Ons ‘Nee’ heeft niet te maken met de persoon van de aanvrager en niet met de locatie; daarom hebben we geen gebruik gemaakt van de uitnodiging om de locatie te bekijken.

Raadsdiscussie

De PvdA-fractie was zich bij behandeling van de richtlijn sterk bewust van de inhoud en consequenties. Onze collega’s hadden het wat moeilijker in hun afweging; en waren er duidelijk nog niet uit. Het CDA stelde het vlotst ‘moet kunnen’. Als daar een meerderheid voor is volgt bovengeschetst proces van bestemmingsplanwijziging. Succes daarvan staat niet bij voorbaat vast (standpunt provincie). Op 30 januari 2006 valt het besluit in de raadsvergadering.