Webcolumn J.E. Bosch (april)

Vader des vaderlands

Een moderne vader des vaderlands, zo werd hij onlangs in de media genoemd. Onze premier Mark Rutte. Ik kan mij in deze uitspraak goed vinden want ook ik vind dat de heer Rutte het fantastisch heeft gedaan. Niettemin voel ik mij nu wel uitermate beperkt in mijn bewegingsvrijheid. Zo kan ik straks niet naar de TT. Kan ik niet naar FC Groningen, niet naar het songfestival en zelfs niet naar Pinkpop! Niet dat ik daar nou zo nodig naar toe wil, verre van dat, maar voor de velen die dat wel willen natuurlijk best naar.

Een ander hoofdstuk is de kapper. Nu was ik net voor de COVID nog bij David geweest en had (vooruitziende blik?) mijn haar wat extra kort laten knippen, dus ik hoef de eerste twee maanden niet weer. Maar voor mijn hartsvriendin ligt het anders. Die loopt nu met een bos haar rond van hier tot Wuhan. Ik heb weliswaar aangeboden om zelf de schaar ter hand te nemen, maar aangezien ik twee rechterhanden heb (normaliter ben ik links) is het risico dat het straks net lijkt alsof de ratten er een copieuze maaltijd aan hebben gehad groot!
Maar er is meer: Ik kan ook niet naar de pedicure. Mijn teennagels zijn intussen zodanig gegroeid dat ik mij genoodzaakt heb gezien een paar nieuwe schoenen aan te schaffen. Een maat groter dan gebruikelijk! Als de voortekenen tenslotte niet bedriegen moeten we straks in bepaalde gevallen mondkapjes gaan dragen. Die zijn naar verluidt te onzent nogal schaars, zodat mondkapjeshamsterwoede dreigt. Uit voorzorg heeft mijn hartsvriendin er nu zelf een aantal genaaid. Uit een oude rode tuinbroek. Als we dan straks met z’n beiden de Qbuzz instappen (achterin) dan horen we besmuikt: Kijk, daar heb je Roodmondkapje en de Wolf.