Column Huub van ’t Hek augustus 2017

In Den Haag
daar woont een graaf

Huub van ’t Hek

Willem, Prins Willem, Koning Willem II (1840 – 1849). “IJdeltuit der ijdeltuiten en alles is ijdeltuit”. Heeft meer kleermakers in dienst dan politieke en financiële adviseurs. Verslaafd aan continue aandacht en seksualiteit van vrouwen. Nog verslaafder aan seksualiteit van mannen. en de seksualiteit van zijn eigen lichaam. Verslaafd aan eten,drinken, dansen en geld. Verslaafd aan het chanteren van zijn vader en de spanning van geheime relaties met ministers, kamerleden, leden van de hofhouding, soldaten, ongure zakenmensen en hoeren.

Wordt zelf met grote regelmaat gechanteerd, maar daarvoor bestaat een eenvoudige oplossing: betalen en de chanteurs het land uitgooien.
Zijn huwelijk met Anna Pavlova is een paar jaar goed geweest, maar verwatert daarna snel.
Zijn beroep op zijn militaire heldendaden moet met de nodige korrels zout worden genomen.
Met de grondwetswijziging van 1848 pleegt hij verraad aan alle mensen die hem door dik en dun gesteund hebben. Zijn verslaving aan continue aandacht moet het winnen van de nieuwe politieke verhoudingen.
Hij sterft in 1849 in Tilburg in de amen van zijn grote liefde Joannes Zwijsen, pastoor in Tilburg en later bisschop van Utrecht.

Dat het volk goed op de hoogte is van het doen en laten van hun koning blijkt uit de tekst van prachtige schimpliedje “In Den Haag daar woont een graaf”. Laten wij regel voor regel bezien wat de duiding is van de tekst.

In Den Haag daar woont een graaf…..
Het is de afgetreden Koning Willem I, die zich met Henriette d’ Oultremont heeft gevestigd op de Kneuterdijk en zich laat gelden als Graaf van Holland.

En zijn zoon heet Jantje…..
Als je een jongen bent, heet je Jan, Kees, Geert, Hans, Dirk. Als je een meisje bent, heet je Jantje, Keesje, Geertje, Hansje, Dirkje. Deze zin duidt dus op de homoseksuele kant van de koning.

Als je vraagt waar woont je pa, dan wijst hij met zijn handje
Stadhouder Willem V wijst zijn zoon Koning Willem I af. Dat gedrag vertoont Willem I weer naar zijn zoon Willem II, die op zijn beurt zijn vader afwijst, omdat hij zich niet wil laten behandelen als een kleuter.

Met zijn vingertje en zijn duim…..
Deze zin omschrijft heel mooi het biseksuele gedrag van koning Willem II. Het vingertje staat in de symbooltaal voor de seksuele bevrediging van vrouwen zoals de duim voor de seksuele bevrediging van mannen staat.

Op zijn hoed draagt hij een pluim…..
Hij ziet eruit als een jager, dat is een sterke masculiene eigenschap.

Aan zijn arm een mandje…..
Maar gedraagt zich als een juffertje, zijn alles overheersende aanleg

Dag mijn lieve Jantje…..
Conclusie: de koning is alles behalve een echte man.