Column Hein Bloemink – december 2019

Zwam

De intocht van Sinterklaas in Haren bracht duizenden mensen op de been, vooral (groot)ouders en jonge kinderen. Het spannende wachten op Sinterklaas is onderdeel van de folklore. We kennen de liedjes, die naar het wachten verwijzen: ‘Vol verwachting klopt ons hart’. ‘Als hij wist hoezeer wij wachten, ja gewis dan kwam hij wel’. Helaas worden veel jonge ouders steeds ongeduldiger. Een boze moeder, die vond dat haar kinderen in Haren te lang moesten wachten noemde op het forum van onze krant de vrijwilligers van de organisatie ‘van de pot gerukt’ en de handdruk van Sint een ‘dooie mus’. In deze denigrerende woorden ligt een nieuw soort consumptiegedrag besloten. Deze moeder ziet de opvoeding van haar kind als een proces en zij is procesoperator. Aandacht voor haar kinderen wordt in afgemeten porties en tijdvakken toegediend en daarvoor is naast haar werk eigenlijk niet veel tijd. Haar kinderen moeten daarom snel en efficiënt hun pleziertjes toegediend krijgen. Zonder tijdverlies! Deze moeder beschuldigde de organisatie van de intocht in Haren van ‘onmenselijk gedrag’ omdat haar kinderen in de frisse buitenlucht lang moesten wachten. De intentie van het feest gaat geheel aan haar voorbij en het feit dat deze dosis kinderplezier geheel gratis en liefdevol werd aangeboden interesseert haar niet. Gelukkig zeggen normale moeders: ‘Goh, het duurde best lang, maar er was genoeg vertier’. Ik begin mij steeds meer te ergeren aan de ‘afrekencultuur’ waarin (vooral online) korte metten wordt gemaakt met alles en iedereen. Die mensen gaan tekeer tegen politiek, winkeliers, boa’s, politieagenten, zorgmedewerkers en ook tegen organisaties van evenementen. Mensen die zo negatief brullen zijn naar mijn mening de zwam in de fundering onder de samenleving. Zij veroordelen, maar dragen zelf niets bij. Mensen die zich herkennen in deze column geef ik graag het advies om eens in de spiegel te kijken. En? Bent u een pareltje voor de samenleving?

Hein Bloemink