“Kijken naar de bal, twee handen aan de stick”

Wie kent Gijs Dolfin (35) nou niet? De trouwe medewerker van het tankstation Total aan de Rijksstraatweg en bewoner van de beschermde woonvorm Borgheerd in Haren. Hij speelt al 20 jaar in de teams van G-hockey bij Hockeyclub Groningen. Waarom G-hockey? Gijs zegt daarover: “Ik ben anders.” G-hockey in Haren bestaat deze maand 25 jaar.

Gelukkig
De meeste klanten van het tankstation zullen dat ‘anders zijn’ van Gijs juist waarderen, maar officieel heeft hij toch de diagnose ‘autisme’. Reeds in zijn vroege jeugd werd duidelijk dat Gijs zo was en daarom verhuisde hij van de Sint Nicolaasschool naar scholen voor speciaal onderwijs. Wanneer je met Gijs praat zie je vooral de goedlachse jongen die heel gemakkelijk contacten legt en juist dat is atypisch voor mensen met autisme. In die zin is hij uniek. In zijn brein werkt alles net even ‘anders’, waardoor hij informatie langzamer verwerkt en ineens overprikkeld kan zijn. Om de zoveel jaren vraagt hij zijn moeder: ‘Wat heb ik ook alweer?’ Gijs wil zichzelf blijven begrijpen en doet zijn best om in de samenleving zo normaal mogelijk te functioneren. Mede door aandacht en hulp van zijn werkgever Peter Winterwerp lukt dat prima. Zijn moeder zegt: “Gijs is een gelukkig mens.”

Begrijpen
Gijs is Gijs, maar toch. Als kleine jongen ging hij net als zijn broers op hockey, maar zijn gedachten dwaalden af. Zijn moeder zegt dat Gijs ‘handstandjes’ maakte tijdens de trainingen. Ze zegt: “Het werd steeds lastiger om hem te laten deelnemen aan het gewone hockey, dus we waren blij dat G-hockey op ons pad kwam.” Al twintig jaar kun je Gijs iedere zaterdag op de hockeyvelden vinden voor trainingen en competitiewedstrijden. De sport is hetzelfde, maar de manier waarop spelers worden begeleid is (daar heb je het woord weer) ‘anders’. Op iedere drie spelers een trainer, bijvoorbeeld. Extra aandacht. Gijs: “Bij ons spelen veel verschillende mensen en daar houden de trainers rekening mee. We hebben meerdere groepjes, zodat er voor iedereen een passende training is. Ik heb het geluk dat ik het spelletje begrijp en dat ik goed kan praten. Daarom ben ik ook aanvoerder.”

Groep
Het mooie van G-hockey is dat de beperkingen van de spelers het speelplezier niet in de weg staan. Gijs: “Wat ik zo mooi vind: de groep zelf. De sfeer is altijd goed.” Gijs zegt dat het bij hockey belangrijk is dat je goede ballen naar je medespelers speelt. “Die moeten aannemen en op goal rammen, daar komt het op neer.” Over dat aannemen zegt hij: “Naar de bal blijven kijken, twee handen aan de stick en je voeten op de goede plek zetten.” Gijs heeft veel gehad aan de techniektraining van zijn oudere broer, die in het eerste elftal heeft gespeeld. “Van hem heb ik mooie trucjes geleerd”, zegt hij.

Verbinden
G-hockey bestaat deze maand 25 jaar. Deze sport is niet alleen voor Gijs belangrijk, maar ook voor ruim dertig andere G-spelers en hun trainers. En wat heeft de samenleving hieraan? Dat is duidelijk: G-sport verbindt ‘anders’-mensen met ‘gewoon’-mensen en dat doet ze allemaal goed. Gijs is daarvan het levende bewijs. Meer weten? Kijk op www.ghhc.nl