Serie: Wat moet anders in 2017? (deel 4)

We stellen deze simpele vraag aan een paar dorpsgenoten en publiceren hun antwoorden in de periode rond kerst 2016.

Saskia de Boer, dichteres en fotografe in Haren

Een jaar lang mocht ik parkdichter zijn in het Boeremapark en zo heb ik mooie wandelingen gemaakt door dit park. Met mijn dochter at ik een boterhammetje tussen school en muziekschool op vrijdagmiddag. Kinderen weten het park te vinden samen met hun ouders of grootouders. De eendjes worden elke dag gevoerd, ook door asielzoekers. Voor volwassenen is het park een eiland van rust. De weidsheid en reflectie van wolken in het water laten gedachten de vrije loop. Bij een prachtige zonsondergang snellen fototoestellen toe. Het park doet me denken aan het weiland in het gedicht ‘Tegen het krakende hek’ van Rutger Kopland: ‘Zo stonden we tegen het krakende hek, / zo buiten de wereld als paarden.’ Mijn oproep voor 2017 is: bezoek het Boeremapark, het is fijn om even buiten de wereld te staan. En als ik dan toch een verandering mag voorstellen: misschien kunnen er meer bankjes in het park geplaatst worden voor als mijn oproep gehoor krijgt.