Huub van ’t Hek roept op tot fluwelen revolutie tegen ‘oncontroleerbare dictatuur’ – lees meer…

Huub van ’t Hek uit Haren opent het jaar 2016 met een frontale aanval op de gemeente Haren, maar eigenlijk op het algehele fenomeen van de lokale democratie in Nederland. Van ’t Hek vindt dat de lokale democratie uit zijn oorspronkelijke verband is getrokken en dat het spel niet meer volgens de regels wordt gespeeld. Het gevolg is, aldus Van ’t Hek, dat burgers niets te vertellen hebben en dat ambtenaren de dienst uitmaken. Ze worden gedreven door financiële belangen, die niet stroken met burgerbelangen.

In Haren zijn, zo zegt Huub van ’t Hek, feitelijk de ambtenaren aan de macht in plaats van de volksvertegenwoordigers en wethouders. De gemeentesecretaris is in zijn ogen de leider van het besluitvormingsproces. Die rolverdeling vindt Van ’t Hek onjuist. Hij zegt o.a.: “Als die uitkeringen, subsidies en belastingen te weinig opleveren, gaan de gemeentesecretaris en zijn hoofdambtenaren op zoek naar zogenaamde “derde geldstromen”. Dat zijn geldstromen die de gemeentesecretaris en zijn ambtenaren verplichten om zich te gaan gedragen als private ondernemers. Zolang het om geld gaat, zullen de gemeentesecretaris en zijn ambtenaren, niet gehinderd door enige kennis, alles in het werk stellen om aan de gestelde eisen te voldoen om de beoogde doelen te kunnen realiseren.” In zijn column, die Van ’t Hek voorlas op Haren FM afgelopen zaterdag, noemt hij voorbeelden waar het in Haren fout zit met de democratie.

Fluwelen revolutie tegen ‘oncontroleerbare dictatuur’

Aan het slot van zijn tekst roept hij op tot een fluwelen revolutie waarin burgers het heft weer in handen nemen. Het wantrouwen tegen de lokale democratie zoals Van ’t Hek die verwoordt is bij hem kennelijk groot. Hij zegt veel meer te zien in bekwame en gekozen wethouders, die zich omringen met commissies van wijze mannen en vrouwen die adviezen geven voor het beleid. Nu worden wethouders geadviseerd door de gemeentesecretaris en de ambtenaren en dat leidt in zijn ogen tot slechte beslissingen.

Nieuwjaarscolumn door Huub van ’t Hek

Democratie in Haren
is als de buschauffeur van lijn 51

 

Besturen in Haren is een eenvoudige zaak.
Wie aantreedt als burgemeester, wethouder of lid van de gemeenteraad wordt na de beëdiging hartelijk ontvangen door de gemeentesecretaris.
Om ingewijd te worden in de tien geboden van het Harener Bestuur.

Het eerste gesprek dient ter duiding van de vijf belangrijkste geboden:
1. de gemeentesecretaris en zijn ambtenaren zijn eeuwig,
burgemeester & wethouders zijn tijdelijk ;
2. burgemeester & wethouders nemen vrijwillig de verplichting op
zich om ambtelijke adviezen te allen tijde op te volgen ;
3. burgemeester & wethouders spelen dat zij besturen, maar laten het
daadwerkelijk bestuursproces over aan de gemeentesecretaris en
zijn ambtenaren ;
4. gekozen leden van de gemeenteraad worden geacht zich niet anders
te gedragen dan het college van burgemeester & wethouders ;
5. handelen in strijd met de eerste drie geboden betekent het einde van
de politieke en / of bestuurlijke carrière van de burgemeester, een
wethouder of een lid van de gemeenteraad.
Omdat iedereen sinds jaar en dag gehoorzaamt aan het Harener Bestuursmodel is besturen in Haren een eenvoudige zaak.

De vraag is dan wel hoe het zit met de verdeling van beleid en uitvoering. In een grijs verleden was ooit bedacht, dat gekozen politici zich zouden buigen over het maken van beleid, dat vervolgens door de gemeentesecretaris en zijn ambtenaren zou worden uitgevoerd.

In het Harener Bestuursmodel is uiteraard ook sprake van een verdeling tussen beleid en uitvoering.
Het beleid wordt gemaakt door de gemeentesecretaris en zijn hoofdambtenaren. In dat beleid staat maar één begrip centraal: geld.
Het beleid is gericht op het genereren van inkomsten voor de kas van de gemeente. Geld verdienen voor de gemeente heet dat.
Geldstromen die bestaan uit:
* uitkeringen van Rijk en Provincie
* subsidies van Rijk en Provincie
* lokale belastingen.
Als die uitkeringen, subsidies en belastingen te weinig opleveren, gaan de gemeentesecretaris en zijn hoofdambtenaren op zoek naar zogenaamde “derde geldstromen”.
Dat zijn geldstromen die de gemeentesecretaris en zijn ambtenaren verplichten om zich te gaan gedragen als private ondernemers.
Zolang het om geld gaat, zullen de gemeentesecretaris en zijn ambtenaren, niet gehinderd door enige kennis, alles in het werk stellen om aan de gestelde eisen te voldoen om de beoogde doelen te kunnen
realiseren. Laten wij dit theoretische model maar eens toetsen aan de waan van alle dag.

In de moderne maatschappij leveren de geldstromen in de bouw- en woningmarkt nog steeds het meeste geld op.
Voor de Harener gemeentesecretaris en zijn ambtenaren is het dus zaak in die kringen een forse vinger in de pap te krijgen en, waar mogelijk, vooral te houden.
Dus hebben zij samen met externe partijen een eigen bouwbedrijf opgericht. Dit bouwbedrijf kent u onder de naam GEM.
Het resultaat van hun extreem winstgevende activiteiten vindt u terug in alle bouwprojecten die geduid worden met de code DHE.
Ga maar kijken langs de Kerklaan en langs de Oosterweg.
Wat een visie, wat een architectuur, wat een gevoel voor evenwichtige, landschappelijke verhoudingen, wat een aanwinst voor het dorp, wat een winst voor de gemeente Haren.

Als u toch in de buurt bent, rijdt dan even langs het Station Haren. Voordat het station wordt opgeheven, wordt er in aller ijl een plan gelanceerd om het stationsgebied opnieuw te ontwikkelen.
Daartoe zijn alle subsidiepotjes van Rijk en Provincie tot op de laatste cent leeggehaald.
En wat blijkt? Als je bereid bent om in dat plan een bussluis op te nemen, levert je dat zomaar € 250.000,– op.
Dus neem je een busroute op in het plan en laat je de niet controleerbare ambtenaren van de Vervoersregio in Assen bepalen hoe de bus gaat rijden.
Op die manier is er een nieuwe lijn 51 in het leven geroepen.
Twee keer per uur heen via Dilgtweg, Kerklaan en Oosterweg naar het station en dan door naar Onnen en vanuit Onnen uiteraard ook weer twee keer per uur terug.
En dat vanaf zes uur in morgen tot tien uur in de avond.

Wat mij het meest beangstigt is dit: de bussen van lijn 51 zijn leeg.
Af en toe zitten er één of twee mensen in de bus.
Gekker is het tot nu toe nog niet geworden.
Aan de schoolkinderen is gevraagd om rekening te houden met het feit dat zij fietsen op een busroute.
Omdat de bus, de busroute en buschauffeur medeverantwoordelijk worden gehouden voor de inkomsten van de gemeente.

Dan pas dringt de metafoor tot je door: de buschauffeur van lijn 51 staat model voor de democratische bestuurskwaliteit van de gemeente Haren.
Hij rijdt wel, maar vervoert niemand.
Hij is de bestuurder van een lege huls.
Van de route die hij rijdt, mag hij niet afwijken.
Zijn gedrag wordt bepaald door onzichtbare handen.
Hij kent geen initiatief en mag niet zelfstandig handelen.
De leegte van de bus is de metafoor voor het democratisch gehalte van de besluitvorming binnen de gemeente Haren.

Daarom een oproep aan iedere inwoner van ons prachtige dorp.
Laten wij in 2016 de rollen omkeren.
Het is over en uit met de oncontroleerbare dictatuur van de gemeentesecretaris en zijn ambtenaren.
Wij, de inwoners van Haren, nemen het eigen heft in eigen handen.
Wij zullen ons nimmer laten leiden door verwerpelijke geldstromen.
Wij besluiten, omdat wij argumenteren op inhoud, vraag en behoefte.
Alleen zo is besturen in Haren een eenvoudige zaak.
Ik wens u een voorspoedig, gezegend en democratisch 2016 toe.