GVH luisterde naar meningen en emoties rond mogelijke fusie

Woensdagavond waren ongeveer 25 personen afgekomen op de ‘fusie-avond’ die GVH had belegd in de Mellenshorst. Personen met uiteenlopende achtergronden, maar met een gedeelde belangstelling: de toekomst van de gemeente Haren. Het was Mariska Sloot te doen om het luisteren naar opinies. Ze had enkele ervaringsdeskundigen uitgenodigd, die direct of zijdelings betrokken waren geweest van gemeentelijke herindelingen in de provincies Groningen en Drenthe. 

In de zaal wisselden aanwezigen van gedachten in volgorde van de mogelijke ontwikkelingen: is er een probleem in de gemeente Haren? Komt er later een probleem in de gemeente Haren? Zo ja, is een fusie met een andere gemeente dan een optie? Gaat een fusie heil brengen? Als er een fusie komt, met wie?

Is er een probleem?

Niet iedereen in de zaal erkent dat Haren een probleem heeft. Voor hen is het dus een non-thema. Anderen denken dat de toenemende taaklast die door de overheid op gemeentelijke bordjes wordt gelegd wél een probleem zal worden. Daarom zou nu al moeten worden nagedacht over een nieuwe organisatievorm, b.v. een fusie of samenwerking. Sommigen menen dat er nu al rafels komen aan de Harense dienstverlening, voor hen het bewijs dat de kleine schaalgrootte kraakt. Kapotte afvalcontainers en het ophalen daarvan door machines in plaats van mensen, dat  werd als een signaal gezien. Ook meende iemand dat de sanering in personeelsbestand van de gemeente een veeg teken is: de fusie wordt al voorbereid. Dan zei iemand dat alleen al de taak van jeugdzorg (die gemeentelijk zal moeten georganiseerd) te zwaar wordt voor een kleine gemeente. Eén der aanwezigen stelde dat uiteindelijk het financiële argument bepalend zal zijn in de fusievraag. Als Haren op zwart zaad dreigt te komen, komt een fusie als een geschenk uit de hemel. Zou kunnen.

Emoties

De zoektocht naar de diepe emoties was lastig en leverde minder eenduidige opinies op. Als men zegt: ik wil dat Haren zelfstandig blijft….wat is daarbij dan het werkelijke argument? Angst voor het onbekende? Denkt men dat Haren een andere sfeer zal krijgen of dat luxe-voorzieningen zullen worden opgegeven? Is er een logistiek probleem, het ophalen van je paspoort in een ander dorp? Deze avond bracht geen overtuigend profiel van die dorps-emotie naar boven.

Ervaringen elders

De fusie in 1998 waaruit de gemeente Tynaarlo voortkwam heeft volgens ervaringsdeskundige Casper Kloos  (Leefbaar Tynaarlo) geen verslechteringen opgeleverd voor de dorpen, maar ook geen verbeterde voorzieningen. Peter Gelling (Gemeentebelangen Stadskanaal) werkt mee aan een op handen zijnde fusie, waardoor Vlagtwedde en Bellingwedde zouden samengaan met Stadskanaal. Hij gelooft in de zakelijke argumenten van een fusie en de financiële voordelen daarvan. De emoties ’tegen’  vindt hij begrijpelijk maar niet terecht. Hij maakte als inwoner de fusie van Zuidlaren mee (ging in 1998 op in Gemeente Tynaarlo) en heeft daarvan geen enkele hinder ondervonden.

Dwang?

Dan was er nog de vraag of een ‘hogere macht’ Haren ooit zou kunnen uithuwelijken. Zou die macht de provincie kunnen zijn? Eén van de aanwezigen, Simon van der Schoot (oud-statenlid Drenthe) was duidelijk: Haren pas op, vroeg of laat staan ze voor de deur en zeggen dat je moet fuseren. Hij was heel concreet: “Burgemeester Rehwinkel heeft bij de CvK Max van den Berg al een balletje opgegooid. Schaalvergroting zou handig zijn voor de stad, zou het inlijven van Haren niet een optie zijn?”  Van der Schoot kon niet direct bewijzen dat dit gesprek echt heeft plaatsgevonden, maar hij voerde het wel aan als ondersteuning van zijn waarschuwing: je moet als gemeente zelf beslissen, voordat anderen dat voor je doen. Een aanwezige met kennis van zaken over dergelijke prolitieke processen was niet zo somber: “De gemeenteraad is de enige die beslist of er gefuseerd wordt of niet. En niemand anders. Minister Donner gaat zelfs verder: als een gemeenteraad ja zegt tegen een fusie, maar er is in de bevolking geen draagvlak, gaat het niet door.”

Met wie?

Tenslotte de vraag: met wie zou een eventuele fusie kunnen worden aangegaan? Er werd gesuggereerd dat je maar het beste een fusiepartner kunt zoeken die op je lijkt. Groningen lijkt niet op Haren, net zo min als Hoogezand. Tynaarlo zou wat dat betreft de beste optie zijn. Een provinciegrens wordt volgens  Peter Gelling (Stadskanaal) en Simon van der Schoot (oud-statenlid ouderenbpartij Drenthe) vooral als een schijnbarrière opgeworpen door nee-stemmers om fusie te blokkeren.

Epiloog 

Na twee uur kon Mariska Sloot als een goed gastvrouw de gasten bedanken voor hun inbreng. “Ik had liever gezien dat hier 300 mensen waren geweest, het onderwerp is belangrijk genoeg.” Ze had eerder in de media nog geen partij-opinie over een fusie willen prijsgeven, maar deze avond wilde ze wel op persoonlijke titel zeggen hoe ze dit vraagstuk ziet: “Als burger heb ik ervoor gekozen om in een dorp te gaan wonen en niet in een stad. Dus als het tot een fusie moet komen kies ik voor een partner die van Haren geen stad zal maken. Tynaarlo zou dat kunnen zijn.”

Wethouder Gerben Pek, deze avond niet aanwezig, heeft met zijn uitspraken in elk geval bereikt dat er over dit onderwerp wordt gesproken. Het begin is deze avond gemaakt, maar er zouden nog veel meer avonden moeten volgen.