De krant die je leest van A tot Z
Maandag 6 oktober, 2025
Deze post is bekeken 278 keer.

dinsdag 19 december 2023

Nieuws:

Jouw hart spreekt, jouw hand schrijft: decembergedichten van lezers

Door: Redactie

Onze oproep was niet aan dovemansoren gericht. Hierbij een bloemlezing uit alle prachtige decembergedichten die de redactie ontving. Gevoelens in woorden gevangen, soms licht en soms zwaar, altijd recht uit het hart. Ga er maar eens goed voor zitten en verwarm je hart. Let op, de gedichten gaan telkens verder onder de foto’s. Alle inzenders: hartelijk dank.

foto’s boven: Ton Wester

Kerstverdriet

Kerstmis,
Kerst,
Ik mis je.
Kerstmenu.
Kerstmismenu
Kerst,
Mis je menu?

Kerststuk
Kerst stuk van me
Kerstbal
Kerst,
Geen bal aan

Kerstboom.
Kerst, een boom opzetten
Over jou.

Margriet Benjaminsen

Kerstgedachten

We vieren kerstfeest heel gewoon
met liefst veel kaarsen en een echte boom.
Klein of groot,
of liever nog
van kunststof,
dat geeft geen rommel toch?
En ieder jaar weer
het huis versieren voor de sfeer.
Aan het werkelijke feest gaan we liever voorbij
want geloven in het Licht, dat is toch niets voor mij.
Meedoen met veel eten en drinken en andere dingen
oh ja, kerstliederen willen we nog wel zingen.
Over herders in de velden en vrede op aarde
daaraan hechten we nog wel waarde.
Vrede lijkt verder weg dan ooit,
leren we het dan nooit?
Oh kind zo klein
laat het dit jaar
voor iedereen een echt kerstfeest zijn.

Cobie Koops, Onnen

Thuisgenoten

Misschien zijn we het gevoel
van thuis simpelweg vergeten
Misschien is thuis daar waar
we elkaar welkom heten.

Misschien is thuis daar waar
we ons hart beschouwen.
Misschien is thuis daar waar
we simpel van elkaar houden.

Misschien is thuis een tent
voor twee of vier personen.
Misschien is thuis daar waar
we onze tranen durven tonen.

Misschien is thuis daar waar
we elkaar een knuffel geven.
Misschien is thuis daar waar het
zorgvuldig wordt beschreven.

Misschien is thuis daar waar
we ons lichaam warmen.
Misschien is thuis daar waar
we elkaar eindelijk omarmen.

Misschien is thuis daar waar
je jezelf accepteert.
Misschien is thuis dat gevoel
waarvanuit je creëert.

Misschien is thuis wel het
middelpunt van onze taal.
Want misschien zit er wel
een thuis voor ons allemaal;
In iemand anders zijn verhaal.

Jacob de Boer, dichter in de buurt

Sonnet voor Haren, 2023

Haren als voorbeeld voor de rest van de aarde;
het klinkt als een ambitie en dat begint klein.
Een oase van kalmte naast een stad die groot wil zijn.
Mooi, plat en groen bewijst steeds z’n waarde.

Nieuwe wijken, nieuwe mensen, het lijkt op onrust,
verjonging, vernieuwing, misschien méér van
hetzelfde: gezinnen, kinderen, een natuurlijk plan.
Oude Volvo’s maken plaats voor motoren met rust.

Zoals de prachtige plantenbak aan het Cantersveen,
elk jaar hetzelfde, alles boven het maaiveld eruit.
Het vorige project ligt nog vers in het geheugen.

Haren als klein deeltje, de wereld eromheen,
de sfeer in de stad groeit mee als de menselijke huid.
Hopelijk gaat dat nieuwe project X wél deugen.

K.Bell, Haren

Nieuw begin

Alweer de laatste maand van het jaar
Altijd een bijzonder exemplaar
Van donker, licht en evenwicht
Stappen we het nieuwe jaar in
2024 een nieuw begin

Alta Bezema-Broekman

Winter-moment-opname

Vlok na vlok ontvouwt
het vallen van de sneeuw
een vlekkeloze witte stilte.
Geruisloos kiert een deur
naar schoonheid open.

En witter wordt de stilte,
stiller het moment waarin de leegte
in al haar volheid bijna tastbaar is.
Even aanraakbaar als het leven zelf.

Bonny Zijlstra, Groningen

Eigenlijk is de Kerst een crime

Mooi hoor al die lichtjes
Niks meer Piet en Sinterklaas
Niks meer pittige gedichtjes
Kookboeken moeten uit de kast
Winkels staan met lekkers vol
Eten moet je, veel en duur
Wat is daarvan nou de lol.
’t Kan vast wel een beetje simpel
Makkelijk en ook vlug klaar
En dan gewoon maar aan gaan vallen
Tuurlijk kan dat, want zie daar
Wij hebben hiervoor al een plan
En maken er, met vrienden samen
een ‘snertfeestje’ van !

Gonny Setz, Haren

Kerstmis

Licht dragen
door het donker

Liefde die alles
en allen doordringt

Worden als
het kerstkind

Een vuur
dat verwarmt

Stille verwondering
Vrede, die begint
in onszelf…

Willemijn Jager, Haren

Een nacht in Haren

De sneeuw valt
Het is een nacht in Haren,
Groningen
Er valt sneeuw
Het is vroeg in december
De sneeuw die valt
Valt vroeger dan verwacht
Sterker nog
De sneeuw valt en dat is onverwacht

Ik ben triest
Zeer triest
Ik huil om de kansen
Die ik laat lopen
Ik huil omdat ik bang ben
Dat ik mijn kansen verspil

Ik verdwijn in de nacht
In de pijn
Ik voel me troosteloos
Het is eenzaam
Om hier op de wereld te zijn

Maar stel toch eens voor
Dat mijn troosteloos bestaan
Een troost voor jou kan zijn
In deze decembermaand
Hier in Haren,
Groningen

Ik stel het me voor
Het houdt me in leven
Weer een dag
Maar wat houdt me tegen?
Hier te verdwijnen in de nacht
Te verdwijnen in een nacht in Haren.

Jaïr Wassink (december 2023)

DECEMBER, de maand van elkaar ontmoeten,
ELKAAR zien bij droeve of blijde gebeurtenissen,
CONTACTEN onderhouden,
ETEN, geschenken, kerstkaarten,
MAAND van de liefde en
BELANGSTELLING voor elkaar,
EMPATHIE en gelukwensen, en vooral
RUST en vrede.

Greetje Niewold, Haren

Het universum en de hoop van het Paterswoldsemeer

Kan het niet aan je niet te herinneren, kan je niet meer ontwaren
Ik sta verslagen, door golven van tranen, naar boven te staren
Jouw blik vindt mijn hart, één eeuwigheid van samen rouwen
Over wat is, onuitsprekelijk mooi, onherstelbaar verloren
Een toekomst die gaat zijn, een verleden dat niet mocht gebeuren
Kwelling en dood van wie ik het meest houd, vergaan
Momenten van innerlijke emoties, die mij verkleuren
Verscheurd tussen opgeven en toch verder gaan
Vast tussen momenten geleden, seconden ergens vandaan
Tussen meer en kade, tussen stilte en geluid, tussen dood en leven
Tussen de kaarsvlam en de ster
Tussen onmetelijke liefde en oneindige leegte
Waar het universum niet groot genoeg is en mijn wereld te klein
Noopt jouw dood mij te zoeken, naar dat nieuwe refrein
Raakt jouw melodie mij als nooit tevoren, in heel mijn wezen
Zie ik door spetters van golven, sterren weer zoals ze zijn
Waar golven eens rolden, verpletterend over het Paterswoldsemeer
Momenten dacht ik dat ze het voor gezien hielden, een allerlaatste keer
Melodieën van geloof, hoop en liefde, spelen nu weer door mijn hoofd
Licht verschijnt, waar duister eens was, zoals je altijd hebt beloofd

Petra Pliers, Haren

Hoop
Wat is december meer dan licht en donker.
Donker van binnen, licht voor buiten.
Verwachtingsvol…..voor wat?
….is december hoop?
Hoop op….ja wat eigenlijk?
Hoop op mooie woorden, die niet zullen kloppen?
Hoop op ‘ vrede ‘ tijdens Kerstmis?
Hoop op…..?
Maar ‘Hoop’ doet nog altijd leven….altijd!

Monica Edelenbos, Haren

Kerstkind

In lichtstille vrede
wordt een kind geboren

warm liefde-wonder
in een verkilde wereld

overal is zijn oogopslag,
overal zijn harteklop,

zijn wijsheid en
zijn eindeloos geduld:

wetend, wachtend
tot wij openbloeien

naar zijn rijk van licht….

Willemijn Jager

~ Lichtjes ~

Een voor een knipperen de lichtjes aan
een sprankje in donkere tijden
glinsteringen die duisternis kleur geven

Waar de dagen korter worden
groeit het verlangen naar verbondenheid
Waar de kou zijn intrede doet
kan liefde eenieders hart verwarmen
Maar wanneer vrienden en familie elkaar ontmoeten
blijft een enkeling alleen achter

Sommige mensen hebben nooit liefde gekend
Sommige mensen hebben de liefde verloren
Voor sommige mensen is hun liefde onbereikbaar

Maar iedereen verdient een arm om zich heen
Iedereen verdient een lichtje in het leven
ook al is het nog zo grauw, kil en grijs
Want iedereen
hen, hij, jij, zij en ik
Want iedereen
mag er zijn

en jij kan een lichtje brengen

Marlène Twerda

Peace

Why kill a body
if we can hold it lovingly
as the extension of ourselves

why using power structures
if we can live by the power
of our indestructible hearts

it is up to us to stop the war
by coming to peace with
our own inner fights

so let us disarm ourselves
to use love as our shield
so we can live in peace

Laura Pool

Bladeren zo bruin zo geel
Het grijpt je soms wel bij de keel
En zweven zachtjes door de lucht
Ik kijk naar buiten en ik slaak een zucht
En stel mezelf een grote vraag
Gaat de temperatuur vandaag omlaag

De zomer die was eindeloos
Het duurde echt een hele poos
Planten bloeiden een tweede maal
Daar ging hun kracht mee aan de haal
De vogeltjes ze zingen vroeg
Vinden ook nog voer genoeg
De vele vlinders klein en teer
Zie je ook ineens niet meer

Na een wandeling in het bos
Met vliegenzwammen in het mos
Met rode konen van de kou
En vingers ze ontdooien gauw
Kijk vooruit naar ‘t eind van het jaar
Dan zijn de oliebollen gaar

De feestdagen gaan snel voorbij
Dan gaan we wachten oh zo blij
Sneeuw en vorst zijn weggegaan
Het mooie voorjaar komt eraan

De allerbeste wensen
voor al die lieve lieve mensen.

Anita Schuitema, Haren

Winterdepressie

Er bekruipt me een gevoel van eenzaamheid
Of is het een depressie in deze donkere tijd?
Je eenzaam voelen, het overkomt iedereen een moment
Het is niet leeftijd gebonden, het maakt niet uit hoe oud je bent.
Ik moet er zelf iets aan doen, een ander doet het voor mij niet
Erin mee worden gezogen ligt in het verschiet

Met de hond de polder in, rondje zorgboerderij,
Zal het me helpen? Ik voel me in ieder geval vrij!
Toch is het niet anders, zwaarmoedigheid blijft
Herinneringen, het gemis, het grijpt me weer aan.
Het is het ijsbaantje dat mijn depressie enigszins verdrijft
De kinderen kunnen straks weer vrolijk op de schaatsen staan!

De decembermaand zal me weer zwaar gaan vallen
En wat een van mijn dierbaarste herinneringen is?
Met man en kinderen samen het kerstpakket op tafel uitstallen
De blije gezichtjes, gezelligheid samen, voor altijd een gemis

Het wandelen met mijn hond in de polder biedt na het donker wat licht
En warempel er verschijnt zowaar een kleine lach op mijn gezicht
Een sneeuwpop, een kerstman kruisen plotseling mijn pad
Winterdepressie, eenzaamheid, ik ben je zo zat.

Anoniem, Haren (naam bij redactie bekend)

Lieve, lieve Sint Nicolaas

Tot u wend ik mij met mijn aller grootste wens in de hoop dat u die tot vervulling kunt brengen.
Ik heb er maar één.

Mijn aller, áller grootste wens is vrede.
Vrede in alle mensenharten.
Dat ieder zichzelf liefheeft, goed voor zichzelf zorgt en zichzelf eens een schouderklopje geeft, “Dat heb je goed gedaan!”

Lieve, lieve Sint Nicolaas mijn aller, áller grootste wens is vrede.
Vrede voor alle mensen met elkaar.
Dat de mensen elkaar zien, spontaan elkaar groeten of hun buur uitnodigen voor een kopje thee. Dat er onderling mededogen en respect is.

Lieve, lieve Sint Nicolaas mijn aller, áller grootste wens is vrede.
Vrede voor de hele aardbol.
Dat mensen goed omgaan met de aarde, dat we landbouwen met permacultuur of verticaal voedsel verbouwen. Dat ook alle dieren hun rechtmatige ruimte mogen innemen. Dat we samenwerken met de natuur en mensen leven zoals we oorspronkelijk bedoeld zijn zorgdragend voor…

Lieve, lieve Sint Nicolaas
ik hoop dat ik morgenochtend wakker word
stilletjes de trap afloop
en in mijn oude bijna versleten toch goed gepoetste bruine schoenen zal ontdekken
dat mijn aller, áller grootste wens is vervuld

Dank u wel

Van Mariska en alle na mij geboren kinderen

Nescio verjaardag

Gisteren leek het een feestje
Ballonnen kinderen en sfeer
Vandaag ben ik er langs gereden
Waren er geen kinders meer

Ballonnen leken ook veel doffer
En de lichten waren uit
Verjaardag van een vluchteling
Straalde heel de sfeer daar uit

‘k werd wat somber
Maar ging door
Met mijn dagelijkse ding
Maar op de weg terug
Kwam weer de herinnering

Ben eventjes gestopt
Moest mijn gevoel toch kwijt
Ergens sta ik vind ik
Bij hun wel wat in het krijt

Gonny Setz, Haren

HOEZO KOUD?!

Het huis wordt minimaal verwarmd
Ook het boerenstrijken is omarmd
Zo moeten we de winter door

We leren weer wat lessen
Dat werd waarschijnlijk tijd
Niet zomaar koken en stoken
Alles moet nu met beleid

Maar k’heb wel koude handen
Koude neus en voeten ook
Ach wat heb ik toch te klagen
Heb een dak boven mijn hoofd

Krijg ook alle dagen eten
Soms een wijntje zelfs erbij
Dus ik heb echt niks te miepen
Wordt al weer een beetje blij

Zelfs de zon komt even schijnen
En dat kost nog steeds geen cent
Dus eigenlijk word ik nu
Gewoon eventjes verwend

Gonny Setz

Sinterklaasfantasie

Als het schemert in december
En de Sint is weer in ’t land
Zit ik vaak wat in gedachten
te kijken naar de overkant.

Onze horizon is prachtig
en als de zon dan ondergaat
weet ik dat pal hier tegenover
een bijzonder tafereel ontstaat.

Want daar staan een aantal huizen
niks niet stijfjes op een rij
maar gewoon een allegaartje
met her en der een boom erbij.

Mijn fantasie speelt me dan parten
‘k zie dan duidelijk Sinterklaas
Over de daken galopperen
Al of niet met veel geraas.

Meen dan zelfs de wind te horen
De trippeltrappels van zijn paard
En dan gaat mijn hart weer open
dit is weer de moeite waard!

gsr

~ De decembermaand ~

Achter de ramen branden lichtjes
aan de lucht fonkelen sterren
in mijn hart schittert een gemis

Deze dagen dat mensen samenkomen
Mis ik het gezin dat ik nooit heb gekend
Mis ik de warmte, de zon van de zomer
Mis ik een arm, een maatje
Mis ik een beetje licht in de duisternis
Mis ik het gevoel van de film, het boek
wat voor mij nog niet bestaat

Voor mij duurt december lang
In december wordt ik geconfronteerd
Alles wat ik niet heb, recht in mijn gezicht
Een groot familiediner hier, mistletoe daar
Romantische daden, agenda vol feestjes
Geurkaarsjes en eindeloze kerstmuziek

Ik weet dat ik, ook in december, niet alleen ben
ook al lijkt het soms van wel
Ik weet dat ik er mag zijn
ook al voelt het soms niet zo
Ik weet dat de duisternis weer zal verdwijnen
alleen nu nog even niet

Maar als dan de dag komt
Als het dan, eindelijk, 31 december is
Dan weet ik weer
Het was best een mooi jaar
Ik ben weer gegroeid
Ik ben een stapje verder
Ik mag trots zijn
En komend jaar krijg ik weer een nieuwe kans, een nieuw begin

Het wordt weer licht

Twerda

Geen reacties

Wilt u reageren?




Wij plaatsen alleen inhoudelijke reacties. Reacties met voornamelijk slogans en kreten worden niet gepubliceerd.