Lezer schrijft het van zich af

Soms sturen lezers ons een brief om ons deelgenoot te maken van hun opinie. In dit geval ontvingen we zo’n brief van de heer Gerd Kuipers uit Haren, die de perikelen rond het nieuwe gemeentehuis analyseert. Wij publiceren deze ingekomen brief hieronder.

 

Het gemeentehuis was altijd al onderwerp van fel debat.

Door Gerd Kuipers

Zo staat het 7-10 in deze krant.

Het hele traject van het ontstaan van ons nieuwe gemeentehuis heeft mij bijzonder geboeid.

Wellicht is het goed om even kort te vertellen waarom dat zo kwam.

Wij, mijn echtgenote en ik, zijn in 2001 naar Haren gekomen. Daarvoor was ik, onder meer, 8 jaar deeltijdwethouder in een andere Groninger gemeente. In die andere gemeente leerde ik in overlegorganen het gemeente bestuur van Haren iets beter kennen. Haren was destijds een gemeente met een financiële reserve van ongeveer 10 miljoen gulden, en Haren bouwde ergens in de 70er jaren een prachtig nieuw gemeentehuis. Mijn vorige woonplaats had alleen maar een schuldenlast te dragen.  En de gemeente daar werkte in verschillende, ver uit el-kaar liggende, gebouwtjes. Ik werkte er, net als in al onze woongemeenten, vanuit de ge-dachte dat ieder die zijn eigen woongemeente lief heeft, wil werken aan die gemeente. Als het de gemeente goed gaat, gaat het ook goed met de bewoners. Met diezelfde gedachte kwamen wij naar Haren.

In Haren volgde ik de gesprekken over het Landschaps Ontwikkelings Plan. Een goede ma-nier om de gemeente te leren kennen. In 2003 zat ik op de publieke tribune van een raad-commissie. De gemeente secretaris gaf voorlichting over het renovatieplan voor het bestaan-de gemeentehuis. Mijn oude gemeente had in 1994 een oud schoolgebouw gerenoveerd tot een nieuw raadhuis. Het gesprek in 2003 in Haren, kwam mij daarom bekend voor. Daar, aan het eind van die raadscommissie vergadering, opperde het CDA dat het gereserveerde bedrag van 3 miljoen euro eigenlijk veel te weinig was voor de renovatie. Wellicht was het volgens hen beter om uit te kijken naar nieuwbouw. Dat leek de rest van de raad ook wel aanvaardbaar. Daar ligt voor mij het begin van het nieuwe gemeentehuis . Voor mij een vreemd begin van de keuze voor een nieuw gebouw.

Langzamerhand gaat de tijd naar 2006, een nieuw gemeentebestuur staat voor de verkie-zingen. Alle politieke verenigingen gaan de strijd in met de boodschap dat nieuwbouw zeker niet de enige oplossing is voor de kwalen waar het bestaande Raadhuis aan zou lijden. Zeer gerust kon de nauwkeurig toekijkende burger kennis nemen van het nieuwe collegepro-gramma. Er komt geen nieuwbouw!

Wel kregen wij een maand later allemaal een bericht van de burgemeester in de bus. Een oproep om toch maar voor nieuwbouw te kiezen. Een gerenoveerd gebouw was volgens hem in 20 jaar versleten. Een nieuw gebouw in 40 jaar. Door mijn oude gemeente, waar wij elk ouder gebouw renoveren, was dat een onbegrijpelijke uitspraak van de burgemeester. Wij, alle burgers in Haren, kozen vervolgens voor het plan van de burgemeester. Daar heeft nie-mand tegen geprotesteerd! Ieder die nu terugwijst, is toen niet op tijd aanwezig geweest. Het verweer van de “tegenstanders”  had daarom in 2006 al verloren. De enige juiste weer-stand bij de Raad van State zat in de kunstgreep van de gemeente om de geplande parkeer-garage uit het plan te halen. Het bedrag van 11,3 miljoen werd bereikt door de oorspronke-lijk in het bouwplan geëiste ondergrondse garage, uit het plan te halen.

Daar hebben wij als burgers ook vergeten tegen te protesteren. Naar mij herinnering heb ik Herman Heijtmeijer er (destijds in deze krant) nog op gewezen. Een volgende mogelijkheid voor de burgers om die garage alsnog onder het gebouw te krijgen is helaas tijdens voorbe-reiding voor de bouw ook de mist in gegaan. Het, door ons als burgers gekozen gebouw, zou gebouwd worden op palen. Dat palenplan werd vervolgens omgezet naar een doosfundering. Op dat moment was die ondergrondse garage weer even in de buurt. Helaas vlogen wij el-kaar in de haren in Haren. Vanwege het eindbedrag. Geen enkele overschrijding was moge-lijk. Het afgesproken bedrag moest zeker blijven bestaan. Zoals de opening in Haren de Krant het al zegt: Het tekort van het Haderaplan, 2 miljoen, komt nu nog bij de overschrij-ding. Ook aan dat tekort zit weer een haakje vast.

De gemeenteraad heeft gekozen voor het herzien van een eerder raadsbesluit. Het complex waar de burger in 2009 voor heeft gekozen, is verlaten. Dat raadsbesluit is vervangen door een andere opzet. Nu niet gekozen op voordracht van de burgers, maar op een andere wijze bedacht. Wel is daarbij voorbij gegaan aan de oplossing die van het plein een echt plein zou maken. Zoals elk plein in de wereld een centraal hoofdgebouw heeft, is die opzet in Haren verlaten. Wij krijgen de bekende “4 lagen hoge” oplossing. Die keuze heeft de raad, samen met een volgende gemeentelijke “burgermeepraatploeg” gemaakt. Daardoor ontstaat nu de verhoging van het 2 miljoen tekort. Het oorspronkelijke plan van hoogbouw met dezelfde  woningen aan de Hortuslaan heeft een veel lager tekort. In oktober 2010 is daar niet voor gekozen. Dat laten wij kennelijk toch door de gemeenteraad uitmaken. Dat plan komt van-daag of morgen weer aan de orde. En dan is daarmee de kostprijs voor het nieuwe gemeen-tehuis, met behulp van de burgers, uitgekomen op een overschrijding van 2,5 miljoen. Zoals gewoonlijk.