Column Bert Heikens, huisarts te Haren – november 2022

Adolescenten

Het is alweer enige tijd geleden dat ik tijdens een dienst een visite moest afleggen bij een student in de binnenstad. Dit komt natuurlijk niet veel voor aangezien de meeste visites bij oudere mensen worden afgelegd. Het bleek te gaan om een zieke jongen in een studentenhuis. Na eindelijk op de juiste bel te hebben gedrukt gingen mijn chauffeur en ik naar binnen. Een andere student deed open. We moesten ons eerst een weg banen door een kunstmatig aangelegd paadje, dat werd begrensd door vele dozen. Op de vloer lagen ongeopende enveloppen, sommige waren nat en plakten inmiddels vast. Ook onze schoenen plakten enigszins, gezien het licht smakkende geluid dat we hoorden bij elke stap. Uiteindelijk vonden we de patiënt. Onder een vies en naar zweet ruikend laken trof ik een zieke jongeman aan. Hoge koorts, hoesten en benauwd. Diagnose na onderzoek: griep. Toen ik hem vroeg wie er voor hem zorgde zei hij dat hij alleen was en hij niemand kende die dit kon doen. Gelukkig vonden we de huisgenoot bereid een oogje in het zeil te houden dit weekend en kon ik met een gerust gevoel en de nodig instructies achterlatend naar de volgende patiënt. Wat ik er weer eens van leerde was dat eenzaamheid niet alleen onder ouderen voorkomt, maar dat jongeren, zeker als ze in een vreemde stad zijn gaan studeren vaak net zo alleen kunnen zijn. Eenzaamheid en problemen in de adolescentiefase komen zeer frequent voor. 14% van de jongeren van 15-25 jaar voelt zich vaak eenzaam (CBS, 2021). Gelukkig zijn er veel hulpmogelijkheden momenteel, alhoewel die niet altijd worden benut. Laten we vooral niet deze groep vergeten. Op de sociale media lijken ze allemaal even happy, maar achter die foto’s gaat vaak veel problematiek schuil. Laten we naast de toenemende zorg om ouderen ook niet de jongeren vergeten.