Column Bert Heikens, huisarts te Haren (september 2024)

Jeugdherinneringen

Heeft u nog wel eens herinneringen uit uw vroege jeugd? Mogelijk zijn er situaties die u altijd zijn bijgebleven. Ze zijn ergens blijven hangen in uw brein. Ik doel hiermee nu niet direct op ernstige traumatische gebeurtenissen, die zijn natuurlijk zeer ingrijpend, maar meer op van die kleine flashbacks die je nog steeds af en toe bij jezelf kunt oproepen. Zo weet ik nog goed dat ik als kind met mijn moeder in het toenmalige Academisch Ziekenhuis was om wratten te laten aanstippen. Ik zie het zo nog voor me: zittend op schoot bij mijn moeder, achter een grijswit gordijntje, en een dokter in zijn witte jas. Een jonge arts, volgens mij, die mijn wratjes op mijn vingers stuk voor stuk aanstipte met dat hele koude spul. Er kwam zelfs wat rook af en op de plek waar de wrat zat werd de huid wit. Ik herinner me nog de napijn die ik had, onderweg naar huis. Ik kan me niet meer herinneren of mijn moeder me iets lekkers heeft gegeven als troost. Of die ene keer dat mijn amandelen moesten worden ’geknipt’. Want vroeger werden nog de keelamandelen bij kinderen zo ongeveer standaard verwijderd. Ik weet nog precies dat ik achterover in een stoel lag en dat er een kapje over mijn mond en neus werd gedaan. En dat ik daarna niets meer weet. Ook heb ik nog levendige herinneringen aan een spreekuurbezoek bij onze vroegere huisarts, dokter Saan aan de Petrus Campersingel, in verband met wat huiduitslag. Deze dokter is daarna nog vaak bij ons aan huis geweest, omdat ik besmet was met mazelen en daar heel erg ziek van ben geweest. Ik lag zelfs op de gang, zodat mijn ouders mij beter in de gaten konden houden. Ik had hoge koorts en weet nog dat ik aan het ijlen was. Hele rare dromen had ik, op het randje van beangstigend. Zo terugdenkend, realiseer ik me dat er veel van dit soort ‘flitsen’ nog aanwezig zijn in mijn brein. Ik ben mij er dan in mijn dagelijks werk met kinderen ook goed van bewust dat er nieuwe ‘flitsen’ gemaakt kunnen worden in hun kinderbreinen. Een begripvolle en kindvriendelijke benadering is heel belangrijk, zodat kinderen een positieve ervaring opdoen. En misschien dat ik dan ook wel in die herinneringen van deze mensen zal blijven. Net als dokter Saan en die jonge dokter in dat ziekenhuis altijd in mijn herinneringen zijn gebleven.