Gastencolumn door Cees Bosman – oktober 2025

Rafelranden

Toen het meest noordelijke deel van de Herestraat in Groningen voetgangersgebied werd, zag je winkels in het andere deel verdwijnen. Het was niet meer interessant als winkelgebied en er kwam o.a. dienstverlening. Het omgekeerde kan ook het geval zijn; een gebied met dienstverlening is niet meer interessant als winkelgebied; dat zie je in Haren; verstoring van de winkelbeleving. Kijk maar naar het Raadhuisplein: veel fitness, gehoorapparaten en een lijstenmakerij. Of naar de Molenweg en de Meerweg bijna alles is dienstverlening geworden. Zeker ook de teloorgang van de Kerkstraat als winkelstraat; waar vroeger nog de uiterst aantrekkelijke Hubo was, zie je langzamerhand de winkeliers verdwijnen: Speelgoedzaak, woninginrichting en 2 x modezaak. Zij gaan weg of naar het voetgangersgebied de Brinkhorst. In de Kerkstraat zie je nu: IJsjeszaak, kapper, barbershop, avond Horeca, fietsenzaak/pakketpunt, slager, galerie, fysio, leegstand en weer een fietsenzaak; al met al niet meer aantrekkelijk als winkelstraat. Mede door de kortzichtigheid van de pandjesbazen en hun adviseurs, die blijkbaar meer naar de huuropbrengst kijken dan naar de functie van het winkelgebied zonder te kijken of een nieuwe huurder als aanvulling bij de rest past, verliest het zijn oude functie en verandert het in dienstverlening. Hetzelfde zie je aan de uiteinden van de Rijksstraatweg; winkels trekken weg en het worden rafelranden die door een andere invulling van winkelpanden niet meer de functie hebben van winkel in wat eens een winkelgebied was. Je ziet er wederom fysiotherapie, kantoren, avond Horeca, meubelzaak en dienstverlening; functies die voor winkelend publiek, zeker van buiten Haren, niet meer aantrekkelijk zijn. Zelfs het kleine “rondje om de kerk” wordt door winkelend publiek niet meer als interessant ervaren en zal zich gaan beperken tot een klein stukje Rijksstraatweg en de Brinkhorst. Waar in Groningen in het winkelgebied een bestemmingsvergunning is vereist om je te vestigen en je daarmee de kwaliteit van het winkelgebied kan handhaven, wordt het in Haren aan “de markt” overgelaten met alle gevolgen van dien. Waar dus elders sturing door de gemeente van persoonlijke dienstverlening gebeurt, kijkt de gemeente in Haren de andere kant op. Dat de exploitatie van een winkel door internet, personeelskosten, etc. is veranderd, staat buiten kijf, maar creëer dan kleinere winkels en verlaag de huur (tijdelijk). Maar nu zullen door de kortzichtigheid van verhuurders en gemeente ook de overgebleven winkeliers weggaan en elkaar elders opzoeken.

Cees Bosman, september 2025. cornelisbosman@hetnet.nl