Begraven in Haren – Verhalen over leven en dood: Klaas Weide

Klaas Weide 1931-2005
Urnmonument op Harenerhof

Klaas Weide was weliswaar geboren in Staphorst, maar tijdens de uitvoering van het burgemeestersambt in Haren (1981-1996) raakte hij zo aan dit dorp verknocht, dat hij er na zijn pensioen wel had willen blijven wonen. Na zijn plotselinge overlijden in 2005 heeft de familie lang getwijfeld over de laatste rustplaats van zijn urn: werd het Staphorst of Haren? Het werd (enkele jaren geleden pas) Haren.

Wie was Klaas Weide?
Mensen die al lang in Haren wonen kennen Klaas Weide als de burgervader die heel gemakkelijk contact kon leggen met zowat iedereen. Zijn weduwe Roelien (88): “Ja, mijn man kon met iedereen goed opschieten. Hij was een echt Bourgondisch type en bewoog zich graag in gezelschap. Hij ging naar alle bijeenkomsten en ik ging steevast met hem mee. Dat was mijn manier om hem te ondersteunen in zijn werk.” Jongeren mochten met oudjaar een biertje bij hem komen drinken en Robert van der Wijck, geestelijk beperkt, kwam steevast bij Weide thuis om even stoom af te blazen.

Appa
Klaas en Roelien Weide gingen in 1981 de burgemeesterswoning aan de Weg voor de Jagerskampen huren en werden daar heel gelukkig. “We gingen er met onze twee dochters en twee kleinzonen (een tweeling) wonen en hadden het goed.” Weide was een man van tradities en liet aan de scholen in Haren weten dat de kinderen net als vroeger weer welkom waren om paaseieren te zoeken in de tuin van de burgemeester. Roelien: “Ik kookte en versierde de eieren en we verstopten ze in de prachtige tuin. Een komische herinnering is dat mijn kleinzonen op de Brinkschool hadden gehoord dat ze paaseieren gingen zoeken bij de burgemeester. Toen ze in de gaten kregen dat het bij hun eigen opa (‘Appa’ genoemd) en oma was, waren ze nogal teleurgesteld haha. Ze hadden geen idee wat voor werk Appa deed.”

Rel
Roelien over de baan van haar man: “Ik droeg als vrouw van de burgemeester mijn steentje bij, hoop ik. Ik was voorzitter van het 5 mei comité en bij bruidsparen die 50 jaar getrouwd waren, ging ik namens Klaas op visite met een boeket van Groeneveld. Dat was altijd gezellig, behalve die keer dat mij werd gezegd: ‘Leuk dat u dit doet, maar wat heeft u eigenlijk voor een echte baan?’ Dat vond ik nogal neerbuigend.” Een hoogtepunt uit zijn ambtsperiode was het koninklijk bezoek op 30 april 1990. Een dieptepunt was de rel in 1994 omdat Weide, naar het leek, met een borrel op was gaan rijden en een kleine aanrijding had veroorzaakt. Zijn repliek tegen agenten veroorzaakte commotie en achteraf zegt Roelien: “Het heeft mij diep geraakt wat er allemaal over ons is gezegd en geschreven. Maar Klaas zette het van zich af en ging weer gewoon aan het werk.”

Het einde
In 1996 moest Klaas Weide, tegen zijn zin, met pensioen en het paar ging in Groningen wonen omdat er in Haren niets betaalbaars te vinden was. Het einde van zijn leven werd op 19 mei 2005 ingeluid tijdens een fietstochtje over de Hoornsedijk naar Haren, waar Klaas Weide op de Meerwegbrug ineens stopte en zei dat hij niet lekker was. Roelien: “We zijn rustig doorgefietst naar dokter Boorsma en die ontdekte vocht achter zijn longen. Klaas is thuisgebracht. Daar zei hij me nog dat het goed was dat we de dokter hadden gewaarschuwd en toen viel hij ineens weg in zijn stoel. Dat was ons laatste contact, want hij is in het ziekenhuis niet meer bij kennis geweest en overleed twee dagen later.” Winkeliers in Haren hingen op de dag van zijn uitvaart de vlaggen halfstok. Zo geliefd was hij.

Monument
Het monument is sober: een ronde kei met een glazen naamplaat. Roelien: “De kinderen en kleinkinderen hechtten aan een gedenkplek en daarom hebben we besloten de urn en het monument op Harenerhof te laten plaatsen. Voor mij is dat overigens niet de plaats waar Klaas nu is, want ik voel hem thuis om mij heen, iedere dag. En ik praat tegen hem en zeg soms als grapje: Klaas Weide, wat heb je me allemaal aangedaan?”

foto: Klaas Weide bij het schilderij dat in 1992 van hem werd gemaakt op de kerstmarkt.
foto Monument zonder bijschrift